Ochrona przeciwpożarowa balkonu: rodzaje dekoracji i jej ochrona, bezpieczeństwo przeciwpożarowe

W warunkach braku miejsca balkon lub loggia często stają się dodatkowym w pełni funkcjonalnym pokojem. Dzięki grzejnikom, materiałom wykończeniowym i technologiom oszklenia komfortowe warunki są tworzone przez cały rok. Często prace izolacyjne i wykończeniowe są wykonywane przez właścicieli domów niezależnie, bez przestrzegania standardów budowlanych. Wpływa to na bezpieczeństwo przeciwpożarowe mieszkania, którego częścią jest ochrona przeciwpożarowa balkonu.

Przyczyny pożaru na balkonie

Lwia część takich pożarów związana jest z czynnikami zewnętrznymi. Może być „prezentem” od sąsiadów z góry w postaci nieuszkodzonego kikuta. Środkami świątecznego oświetlenia są duże zagrożenie: fajerwerki, petardy, chińskie lampiony. Są dostępne i popularne, a zasady ich bezpiecznego użytkowania są często ignorowane. Nawet oszklone loggie nie są bezpieczne przed źródłami zapłonu z zewnątrz: w czasie upałów okna otwierają się do wentylacji.

Gospodarze również przyczyniają się, przechowując łatwopalne materiały, stare rzeczy na balkonach i nieumyślnie obchodząc się z ogniem.

Innym źródłem ognia są zwarcia przewodów elektrycznych ułożone bez przestrzegania zasad bezpieczeństwa pożarowego. Przestronne loggie często mieszczą urządzenia o znacznej mocy, takie jak lodówki lub zamrażarki. Błędy w obliczeniach i instalacji okablowania są drogie dla właścicieli mieszkań.

Aby zmniejszyć ryzyko pożaru, zalecamy:

• Podczas wykończenia preferuj niepalne i trudnopalne materiały.
• Przeprowadź obróbkę elementów konstrukcyjnych za pomocą impregnatów ognioodpornych, lakierów i farb.
• Obuduj wszystkie elementy przewodów w niepalnych powłokach: pofałdowania, rury, kanały. Instalacja jest bardziej niezawodna, aby powierzyć ją specjalistom.
• Przestrzegaj zasad bezpieczeństwa pożarowego: nie zaśmiecaj balkonu, nie przechowuj łatwopalnych substancji i płynów, ostrożnie obchodź się z urządzeniami przeciwpożarowymi i elektrycznymi.

Wybór materiału

Podczas modyfikacji balkonu zaleca się stosowanie materiałów niepalnych. Należą do nich:

• W przypadku urządzenia do attyki - uprząż z metalowego rogu, ściana z bloku piankowego. Cegły lub bloki żużlowe są również całkowicie ognioodporne, ale rzadko są stosowane w loggiach ze względu na ich dużą wagę.
• Izolacja - wełna mineralna, jej pochodne. Dobrym rozwiązaniem jest penofol, który w kontakcie z ogniem topi się.
• Ściany, podłogi i sufity - tynk, ceramika, kamień naturalny. Dobre wskaźniki bezpieczeństwa pożarowego dla płyt kartonowo-gipsowych i niepalnych na bazie krzemianu wapnia lub szkła-magnezytu.

Zastosowanie takich materiałów nie tylko ochroni przed pożarem, ale także sprawi, że balkon będzie wygodny, przytulny i piękny. To prawda, że ​​istnieją pewne stereotypy, które wpływają na ich użycie. Na przykład podłoga wyłożona kafelkami jest uważana za zimną. Jednak w przypadku sztucznego urządzenia grzewczego nie da się podnieść komfortu laminatu lub innych popularnych wykładzin podłogowych.

W sklepach znajdują się powłoki „ogniowe” - laminat, linoleum, dywan. Nie można jednak zaklasyfikować ich jako bezpiecznych: chociaż nie palą się w kontakcie z otwartym płomieniem, topią się w wysokich temperaturach, uwalniając niebezpieczne substancje i paląc pomieszczenie. Ponadto kosztują o rząd wielkości droższe niż ich palne odpowiedniki.

Ze względów inżynieryjnych lub estetycznych nie zawsze można stosować wyłącznie materiały niepalne. Dlatego wybierając je, przestrzegaj następujących zaleceń:

• Wszystkie rzeczy są równe, wybór jest dokonywany na rzecz bezpieczniejszego materiału. Na przykład płytki winylowe są lepsze niż zwykły linoleum.
• Zagrożenie pożarowe jest zmniejszone podczas łączenia materiałów łatwopalnych i niepalnych. Zatem palność laminatu jest zmniejszona, jeśli jest on układany na spienionym polietylenie.
• Materiały palne na bazie drewna, a także tworzywa sztuczne i winyl są traktowane specjalnymi związkami ochronnymi.

Palność materiału zależy od jego klasy, oznaczonej na opakowaniu skrótem: od niepalnego (KM0) do niebezpiecznego pożaru (KM5).

Niektórzy producenci wskazują na opakowaniu wszystkie cechy, według których określa się klasę bezpieczeństwa pożarowego:

• G - palność;
• B oznacza stopień palności;
• D - tworzenie się dymu;
• T - toksyczność;
• RP - rozprzestrzenianie się płomienia.

Im mniejsza liczba po każdej charakterystyce, tym bezpieczniejszy materiał.

Rodzaje środków ogniochronnych i związków drewna

Ognioodporne lub ognioodporne są dostępne w postaci lakierów, farb lub impregnatów. Najczęściej stosuje się impregnaty, ponieważ wnikają one głęboko w materiał, zachowując jego strukturę.

Według rodzaju rozpuszczalnika impregnaty to:

• Organicznie rozpuszczalny - stosowany tylko do użytku na zewnątrz ze względu na jego toksyczność.
• Rozpuszczalny w wodzie - stosowany do obróbki powierzchni wewnętrznych.

Dla chronić konstrukcje drewniane z ognia kwasu stosuje się preparaty alkaliczne i solne. Każdy gatunek ma swoje zalety i wady:

• Najbardziej popularną opcją jest impregnacja kwasem. Wnikają głęboko w drewno bez zmiany jego struktury, wyglądu i właściwości. Pozwól materiałowi „oddychać”, zwiększ siłę elementu.
• Związki alkaliczne nie są stosowane do obróbki widocznych obszarów powłoki, ponieważ naruszają one strukturę drewna. Ich główna zaleta: są tańsze niż kwaśne.
• Roztwory soli są mniej skuteczne i są stosowane głównie do głębokiej obróbki nawet na etapie produkcji elementów drewnianych poprzez zanurzenie ich w specjalnych pojemnikach. W produkcji przemysłowej głęboką impregnację przeprowadza się za pomocą autoklawów.

Farby ognioodporne

Utwórz na powierzchni warstwę, która zapobiega nagrzewaniu i dalszemu zapłonowi konstrukcji. Zgodnie z zasadą działania istnieją:

• Farby pęczniejące. Po zapaleniu pękają, tworząc warstwę przypominającą koks, która odbija ciepło. Jednocześnie gaz obojętny, który nie wspomaga spalania, jest uwalniany z porów. W stanie wytrzymać ogień przez 2-2,5 godziny. Zalecany do użytku zewnętrznego.
• Nie pęczniejące farby na bazie krzemianów. Płynne szkło, a także inne środki zmniejszające palność zawarte w ich składzie, natychmiast po nałożeniu tworzą warstwę ochronną na powierzchniach drewnianych, która może wytrzymać działanie ognia przez maksymalnie dwie godziny. Nadają się tylko do użytku w pomieszczeniach, ponieważ szybko rozkładają się na ulicy i tracą swoje właściwości.

Mniej ognioodporne farby - warstwa, którą tworzą, ukrywa fakturę drewna.

Lakiery ognioodporne

Dekoracyjna powłoka, która chroni przed ogniem i zachowuje strukturę drewna. Z tego powodu obejmują one nie tylko konstrukcyjne, ale także dekoracyjne elementy ozdobne. Wyjątek - powierzchnie malowane farbami na bazie wody. Utwórz matową lub błyszczącą warstwę ochronną.

Nakładać w kilku etapach w temperaturach powyżej + 5 ° C. Każda kolejna warstwa jest formowana po wyschnięciu poprzedniej.

Połączone związki przeciwpożarowe

Większość środków konserwujących do drewna ma dodatki antyseptyczne. Dzięki temu nie tylko chronią przed ogniem, ale także chronią elementy przed mikroorganizmami. Zapobiegaj pojawianiu się pleśni, grzybów, zwalczaj larwy i dorosłe osobniki owadów dżdżownic.

Środki antyseptyczne są częścią impregnatów ogniotrwałych, farb i lakierów.

Etapy obróbki drewnianych elementów balkonu

Kolejność impregnacji zależy od kolejności montażu:

• Elementy ramy - wiązki, podpory podłogi i sufitu.
• Skrzynia
• Wykończenie - podszewka, imitacja drewna, różne rodzaje desek na bazie drewna.

Wykończenie jest pokryte warstwą ochronną w kierunku od góry do dołu, od sufitu do podłogi. Pozwoli to uniknąć kropel i smug na już obrabianej powierzchni.

Wymagania dotyczące stosowania związków ochronnych:

• Wilgotność drewna - nie więcej niż 30%.
• Wilgotność - do 70%.
• Temperatura jest wyższa niż + 5 ° C.

Kompozycje nanosi się na powierzchnię za pomocą pędzla, wałka lub natrysku pneumatycznego. Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa jest obowiązkowe: brak otwartego ognia i urządzeń grzewczych, stosowanie respiratora i odzieży ochronnej.

Liczba warstw, odstęp czasu między ich zastosowaniem są określone przez zalecenia producenta wskazane na opakowaniu. Wskazano tam również pełny czas suszenia kompozycji.

Lakiery ogniochronne schną najszybciej, farby i impregnaty wolniej.

Kompozycje nakłada się na wcześniej przygotowaną powierzchnię drewna.

Przetwarzanie skrzyń

Wygląd tych elementów nie ma znaczenia: są ukryte pod wykończeniem. Dlatego obróbkę przeprowadza się za pomocą impregnatów ogniotrwałych.

Przygotowanie powierzchni:

• Ewentualnie usuń stary lakier.
• Oczyścić z brudu i kurzu.
• Plamy tłuste i tłuste usuwaj białym benzyną lakową.
• Wszystkie elementy są przetwarzane z drobnym szmerglem. Pył jest usuwany przez odkurzacz.

Idealnie, dopasowane do siebie części tokarskie są poddawane impregnacji przed montażem. Ale w praktyce często przetwarzają dwa razy:

• Najpierw pokrywają materiał związkiem ochronnym przed montażem (po instalacji nie można dostać się do niektórych powierzchni).
• Następnie przetwarzają dodatkowo miejsca, w których złamana została integralność warstwy ochronnej (połączenia, rowki, odcięte końce).

Impregnację nakłada się pędzlem. Ilość warstw i czas ich schnięcia określa producent.

Obróbka podszewki, imitacja drewna, desek

Drewniane elementy balkonu znajdujące się na zewnątrz są pomalowane pęczniejącymi farbami ogniotrwałymi odpornymi na działanie atmosfery.

Do dekoracji wnętrz, aby zachować piękno faktury drewna, należy wybrać lakier ognioodporny. Zaleca się stosowanie go w połączeniu z obróbką ognioodporną.

Przetwarzanie podszewki:

• przetrzyj deski szmatką zwilżoną roztworem sody;
• usunąć pleśń, leczyć ciemne plamy wybielaczem;
• zastosować impregnację, wysuszyć;
• zamontuj podszewkę na skrzyni;
• przeszlifowane drobnym papierem ściernym;
• gruntować powierzchnię;
• przestrzegając zaleceń producenta, nałóż lakier ochronny.

Kompatybilność rozwiązań jest sprawdzana przy użyciu niepotrzebnego materiału. Wszystkie warstwy są do niej sukcesywnie nakładane. Po wyschnięciu oceń wynik.

Specjaliści zalecają stosowanie preparatów tego samego producenta, wytwarzanych w jednej linii. Wtedy nie będzie problemów z kompatybilnością.

Okablowanie przeciwpożarowe

Prawidłowa instalacja zapobiegnie możliwości pożaru z powodu usterek w okablowaniu:

• Użyte druty oznaczone NG. Tak więc niepalny kabel jest oznaczony.

• Ukryte części są umieszczane w pofałdowaniach, z wyłączeniem kontaktu linii z izolacją lub łatwopalnymi materiałami wykończeniowymi. Na balkonie stosowane są plastikowe pofałdowania.
• Otwarte obszary są zamknięte w kanałach kablowych wykonanych z niepalnego tworzywa sztucznego.
• Gałęzie znajdują się w skrzynkach przyłączeniowych, które nie wspierają spalania.
• Podczas przechodzenia przez podłogi i ściany kabel znajduje się w metalowej rurze wypełnionej środkiem zmniejszającym palność: mastyksem lub uszczelniaczem.
• Aby dostarczyć energię elektryczną na balkon, zaleca się ułożenie oddzielnej linii podłączonej do panelu rozdzielczego.

Przetwarzanie winylu, plastiku, tkaniny

W przypadku okładzin wewnętrznych lepiej jest zastosować niepalne panele. Należą do nich:

• Winyl gipsowy - podstawa ich płyt kartonowo-gipsowych, pokryty dekoracyjną folią winylową.
• Szkło-magnezyt - z dekoracyjną warstwą farby akrylowej i ochronną powłoką lakierniczą.
• Płyty krzemianowo-wapienne.

Podstawa tych paneli jest niezdolna do spalania, co zmniejsza prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania się ognia.

Konwencjonalne panele PCV nie nadają się dobrze do gaszenia ognia. Ich gładka warstwa zewnętrzna ma niską przyczepność, a impregnacja jest zasadniczo niemożliwa. Aby zmniejszyć palność, stosuje się specjalną farbę. Zawiera żaroodporne wypełniacze tworzące gaz i pianę. Nakłada się go w dwóch lub trzech warstwach. Wysycha całkowicie w ciągu jednego dnia.

Istnieją materiały ognioodporne do tkanin na bazie. Nakładać za pomocą pędzla, wałka, natrysku lub zanurzania. Podczas pracy takie powłoki są czyszczone na sucho: po każdym praniu impregnacja będzie musiała zostać powtórzona.

Dodatkowe środki ochrony przeciwpożarowej balkonu

Samogasnące gaśnice mogą być dobrym ubezpieczeniem od ognia. Są to pojemniki wypełnione proszkiem gaśniczym. Gdy temperatura wzrośnie, czujnik jest uruchamiany, rozpoczynając reakcję substancji termicznie czynnej. Szybko zwiększa objętość, zmuszając ciśnienie w obudowie. W rezultacie zapada się, a proszek jest wyrzucany z siłą, pokrywając obszar wokół gaśnicy o średnicy od 2 do 3 metrów.

Powierzchnia balkonu jest niewielka. Dla niego dwie lub trzy gaśnice, równomiernie rozmieszczone. To dobre ubezpieczenie od ognia.