Od czasów Związku Radzieckiego przywykliśmy do niemożności wyobrażenia sobie pokoju bez narzucania żeliwnych grzejników. Byli( i często są) czymś więcej niż tylko grzejnikami. Mogli wysuszyć buty i ręcznik. W wielu domach z powodzeniem spełniają swoją funkcję dzisiaj.
Ale postęp technologiczny nie ustaje, a coś ciągle się zmienia, poprawia się.Istnieje kilka bardziej nowoczesnych próbek. Dlatego nowe typy produktów zastąpiły grzejniki żeliwne. Jedną z nich są grzejniki bimetaliczne, a dziś powiem wam, które modele są lepsze w użyciu i jak się różnią.Sama nazwa wskazuje, że do ich produkcji wykorzystywane są dwa różne metale. W rzeczywistości wewnętrzna część takich grzejników wykonana jest ze stali, a zewnętrzna z aluminium.
Zalety radiatorów bimetalicznych:
- wytrzymują ciśnienie 2 razy większe niż żeliwo( około 35 atm);
- odporność na agresywne chemikalia;
- przedłużona żywotność;
- łatwy w instalacji i obsłudze;
- świetny projekt.
Niektóre cechy grzejników bimetalicznych: aluminium
- jest podatne na korozję.Z tego powodu produkty te są lepiej stosowane w systemach grzewczych, w których czynnikiem chłodzącym jest płyn niezamarzający, a nie woda( na przykład prywatne budynki poza miastem);Aluminium
- ma wysoką przewodność cieplną.Należy to wziąć pod uwagę przy obliczaniu wymaganej liczby grzejników do pomieszczeń.Przenikanie ciepła jest rzędu 180 W w odległości międzyosiowej 50 cm;
- grubość warstwy wewnętrznej( stal) - w promieniu 2,5 mm;
- wspólne wymiary: głębokość - około 10 cm, wysokość - około 57 cm;
- masa wody w jednej sekcji wynosi od 0,15 do 1,5 litra( w zależności od modelu).Pozwala to na zużywanie mniejszej ilości wody w systemie. W związku z tym moc wymagana do jej ogrzania jest mniejsza. Dlatego grzejniki bimetalowe można uznać za ekonomiczne;Okres użytkowania
- na gwarancji - w ciągu 25 lat.
Jednak ze wszystkimi zaletami, grzejniki bimetalowe mają dość wysoki koszt. Na przykład w stosunku do aluminium są one droższe o jedną trzecią.Eksperci zalecają stosowanie ich w mieszkaniach na wyższych piętrach budynków mieszkalnych, a także w tych domach, w których chłodziwo w systemie ma słabą charakterystykę( na przykład słabą jakość uzdatniania wody).
