Rodzaje odwodnień
Istnieją tylko dwa rodzaje drenażu i różnią się między sobą sposobem układania:
- Surface;
- Głębokość;
- Pionowy;
- Radial.
Odwodnienie powierzchni jest nieskomplikowaną konstrukcją, która odprowadza wodę z drenu i z powierzchni gleby. W ten sposób ziemia jest osuszana, a nie zalewana. Ten rodzaj odwadniania nie wymaga poważnych prac ziemnych przy użyciu specjalnego wyposażenia. Powierzchnia lub w inny sposób ścieki sztormowe składają się z drenażu liniowego lub punktowego. Liniowy drenaż zbiera nadmiar wilgoci z dużego obszaru, podczas gdy punktowe odwadnianie opiera się w miejscach lokalnego gromadzenia wilgoci, na przykład w czasie burz.
W przeciwieństwie do powierzchni, głęboki drenaż skierowany jest do drenażu wód gruntowych, a także kałuż powstających podczas topienia śniegu. Idealny do gleby gliniastej i iłowej, a także działek na nizinach. Urządzeniem takiego systemu odwadniającego jest perforowana rura układana na określonej głębokości w wykopach, połączona ze sobą w jednej sieci. Koniec tego projektu jest połączony z rurą kolektora na zewnątrz obiektu lub do studni.
Kilka studni montażowych rozmieszczonych wokół domu reprezentuje pionowy system odwadniający. Odpływ wody jest wykonywany przez specjalne pompy, które wypompowywały go z terytorium. Złożoność takiego systemu polega na jego początkowym etapie - projektowaniu. Ten projekt techniczny wymaga zaangażowania specjalistów w tej dziedzinie. Sam proces przeprowadza się za pomocą specjalnego narzędzia hydraulicznego.
Drenaż radialny składa się ze studni i powiązanych rur( belek).W domach prywatnych taki system praktyk nie jest stosowany, ponieważ jest bardziej odpowiedni dla terytoriów przemysłowych.
Projektowanie systemów odwadniających
Na końcowy projekt systemu odwadniania domów prywatnych ma wpływ wiele czynników, w szczególności:
- Cechy składu gleby( piaszczyste, gliniaste, ilaste);
- Obszar wydruku;
- Głębokość lokalizacji drenażu;
- Odległość między rurami.
Szczególną uwagę należy zwrócić na odległość między drenami, która zależy bezpośrednio od głębokości systemu:
- W przypadku gliniastej gleby maksymalna odległość między rurami powinna wynosić 10 m;
- Dla gliniastych - 20 m;
- Gleby piaszczyste - 50 m.
Im bliżej rur drenażowych są sobie nawzajem, tym intensywniejszy proces suszenia będzie odbywał się na miejscu. Dokładniej mówiąc, warto zbliżyć się do systemu drenażowego fundamentu i użyć nie jednego, ale kilku rodzajów drenażu, na przykład powierzchni i pierścienia.
Duże znaczenie ma również kąt nachylenia drenażu, który powinien wynosić 3-7 cm na 1 m rury. Spełnienie tego wymogu zapewnia maksymalny wypływ wody i zapobiega jej zatrzymywaniu w rurach.
Proces wykonywania prac na urządzeniu odwadniającym własnymi rękami
Wydobywane rowy o wystarczającej głębokości i szerokości odpowiadającej potrójnej średnicy rur. Same rowy muszą koniecznie znajdować się pod zboczem, zapewniając odpływ wilgoci w jej maksymalnej intensywności. Na dnie wykopu o grubości około 10 cm układa się warstwę piasku, tłucznia lub geowłókniny, które służą jako podstawa dla rur.
Po starannym upakowaniu poduszki z gruzu lub piasku, można rozpocząć układanie rur, które są montowane między sobą za pomocą specjalnych elementów łączących. Ponadto struktura pokryta jest kolejną warstwą geowłókniny i wypełniona kruszonym kamieniem.
Pusta przestrzeń fosy jest wypełniona ziemią, nieznacznie wystającą ponad poziom terenu.
