Naturalne materiały są dość drogie, więc imitacja jest bardzo potrzebna. Naturalnie, przy wyborze określonego rodzaju takich produktów, należy wziąć pod uwagę warunki, w których będzie on obsługiwany. Jeśli chodzi o blat ze sztucznego kamienia, w większości przypadków chodzi o roboczą część zestawu kuchennego, chociaż każdy stół, a nie tylko stół jadalny, ma ten konstruktywny "element".
Każda osoba ma własne kryteria oceny i podziału charakterystycznych właściwości blatu na "plusy" i "minusy".Jak mówią: "kogo to obchodzi".Rozważ ogólną charakterystykę i cechy blatów imitujących naturalne materiały, a czytelnik sam wyciągnie wnioski, które dokładnie wybrać.
Nawiasem mówiąc, nie wszyscy rozumieją, że kombinacja słów jest sztucznym kamieniem - uogólnionym. Podobne materiały, które przemysł wytwarza w szerokim zakresie. Na przykład beton - jasny przedstawiciel tej grupy. Ale opcje blatów to tylko dwa - akrylowe i kompozytowe kamienie.
Dlatego rozważ ich główne zalety( są one bardzo podobne pod wieloma względami), a braki są odnotowywane osobno, ponieważ są specyficzne. Ale najpierw krótko o tym, jakie rodzaje materiałów.
Kamień akrylowy - tworzenie polimeru na bazie najmniejszych frakcji substancji mineralnych "związanych" żywicą akrylową + barwnikiem wprowadzonym do mieszaniny. Nie mylić z akrylem, który jest surowcem do produkcji prania, wanien i tak dalej.
"Złożony" .Chociaż w procesie tym częściej używana jest jego inna nazwa - aglomerat. Istnieje kilka różnic. Po pierwsze, żywice są poliestrowe( epoksydowe).Po drugie, jako miękisz - delikatne szlifowanie marmuru, granitu lub kwarcu z dodatkiem drobnych frakcji wypełniacza( zwykle szkła, aby nadać połysk).Cóż, samo w sobie - składniki barwiące, jak w przypadku akrylu.
Zalety sztucznych kamieni
Nie będziemy wspominać o takich rzeczach jak atrakcyjność, różnorodność odcieni i tym podobne. Każdy jest w stanie oszacować to niezależnie. Ale tutaj są pewne zalety z praktycznego, "operacyjnego" punktu widzenia, do rozważenia.
Wysoka wytrzymałość .W przypadku tego parametru blaty kompozytowe znajdują się na 1. miejscu. Jeśli chodzi o akryl, nie możesz powiedzieć w pełni. Jeśli przesadzasz, na przykład, podczas cięcia mięsa, możesz wyciąć roboczą część stołu ostrym nożem, nie wspominając o siekierze. Ale żeby się złamać, by oderwać się od niedokładnego krążenia, krawędź dokładnie się nie wyłączy.
Brak styków ( a później również gniazd) w blacie stołu. Technologia wytwarzania polega na wlaniu przygotowanej masy do pożądanego kształtu( w wymiarach), w wyniku czego powstaje monolityczna konstrukcja( technologia jest tu szczegółowo opisana).Nawet jeśli blat złożony jest z oddzielnych części( dla powierzchni o złożonej geometrii), wówczas połączenie okazuje się tak gęste, że szczelina jest absolutnie niewidoczna. Chociaż pod tym względem wiele zależy od profesjonalizmu mistrza i jakości wspólnego zamknięcia.
Wodoszczelność .Dotyczy to w szczególności pomieszczeń takich jak łazienki i kuchnie. Na przykład blat wykonany z płyty MDF lub płyty wiórowej( jedna z najtańszych opcji) w takich warunkach ma ograniczony "zasób".Bez względu na to, jak jest zabezpieczona jego powierzchnia( przez folię), wilgoć nie może zostać stopniowo wchłonięta i nagromadzona w strukturze materiału. Ciecz przeniknie wszędzie, a przede wszystkim w miejscach elementów mocujących.
Brak ryzyka biologicznego "zanieczyszczenia" .Materiały, które obejmują drewno( a mianowicie są wykorzystywane do produkcji modeli budżetowych blatów), charakteryzują się porowatością struktury. To w takich mikroruchach gromadzą się różne bakterie."Kompozyt" i akryl to monolity, a to wszystko.
Odporność na związki chemiczne kategoria "agresywna".Tu znowu w liderach "kompozytowych".
Długa żywotność .W związku z tym wszelkie koszty związane z pozyskiwaniem( produkcją) są w pełni uzasadnione.
Wady akrylowego
łatwo ulega uszkodzeniu, ale eliminacja zadrapań jest czasami dużym "bólem głowy".Nawet przy istniejących technikach i materiałach "naprawczych" nie zawsze to działa. Przynajmniej sam proces wdrażania jest dość trudny. Chociaż przy niewielkich uszkodzeniach łatwo przywrócić dawną formę banalnego polerowania uszkodzonego obszaru. To ten minus ogranicza wybór odcienia blatu. Uważa się, że w kategoriach "dyskretnych" zadrapań preferowane są beże i szarości.
Nie toleruje wysokich temperatur .Na przykład umieszczenie gorącej zastawy stołowej na tym stole( czy to w czajniku, czy w garnku) jest raczej ryzykowne. W najlepszym przypadku jest to ciemna plama, w najgorszym są na niej inkrustacje.
Trudność w łączeniu rysunków podczas montażu blatu z poszczególnych fragmentów. Na przykład dla podstawy złożonej konfiguracji, struktur kątowych i tak dalej.
Wady "kompozytowego"
- Wysoka waga. Zanim kupisz taki blat, musisz pomyśleć o strukturze wspierającej. Oczywiste jest, że dla małego stolika kawowego lepiej pozostać na akrylu.
- Wysoka gęstość struktury powoduje trudności w przetwarzaniu i montażu, zwłaszcza gdy wymagane jest dopasowanie filigranowe.
- Kilka skomplikowanych zabiegów, ponieważ "kompozyt" nie toleruje wpływu materiałów ściernych. Nie można czyścić takich powierzchni za pomocą różnych szczotek. Pojawiające się z czasem zadrapania powodują, że blat staje się nieatrakcyjny, traci jedną z głównych zalet - połysk. Przywrócenie pierwotnego gatunku jest możliwe tylko przy użyciu specjalnego sprzętu. A to będzie wymagać poważnych kosztów naprawy.
Ogólne wady blatów wykonanych ze sztucznych kamieni
- Złożoność samo-obróbki i "konstrukcji".Tylko proste narzędzie gospodarstwa domowego nie może tego zrobić.
- Wysoki koszt. Kup produkt wysokiej jakości, a nie fałszywy, na który nie każdy może sobie pozwolić.O grubości 12 mm na 1 m.będzie musiał dać co najmniej 6 450 rubli. Plus - dodatkowe szczegóły, takie jak plasterki, wkładki, farby przeciwporostowe i tak dalej. Cena jednego, najprostszego elementu zaczyna się od 490 rubli.
Być może w artykule nie wspomniano o wszystkich zaletach i wadach sztucznych kamieni w odniesieniu do blatu, ale do ogólnego zrozumienia istoty sprawy i celowości kupowania wystarczy.
