Lakier do parkietu: typy
Rynek materiałów budowlanych prezentuje ogromną liczbę lakierów. Są one podzielone na: zawartość chemiczną;cechy techniczne;właściwości, które wpływają na wygląd powłoki;stopień blasku;parametry nieszkodliwości dla ludzi i środowiska. Pierwsza klasa zostanie szczegółowo zbadana pod względem składu chemicznego. Są one podzielone na kompozycje: na bazie żywic olejowych( uretanowo-alkidowych i alkidowych), poliuretanowych i rozpuszczalnych w wodzie.
- Lakiery na bazie żywic olejowych - alkidowych lub uretanoalkoholowych, które umożliwiają przenikanie mieszaniny głęboko w drewno, podkreślając naturalny kolor szyku i fakturę włókien. Zalety kompozycji można przypisać temu, że nie ma właściwości adhezyjnych( to jest przypadkowo przetoczyła się między łatami lakieru, nie kleiła ich).Za minusy uważa się długi czas wysychania.
- Poliuretanowe( bezwodne) mieszaniny - mają doskonałe właściwości adhezyjne, a także zapewniają wysoką odporność na czynniki chemiczne. Pozostałe zalety to: termiczna i światłotrwałość, elastyczność, nie kapryśna do mikroklimatu. Jednak przyklej deski między sobą.Często związki te są stosowane w budynkach o dużym obciążeniu mechanicznym.
- Rozpuszczalny w wodzie - Są to dyspersje o objętości wody i kropelki spoiwa. Dwuskładnikowy lakier do parkietu i lakieru jednoskładnikowego. Mają wysoką wytrzymałość, przyjazność dla środowiska i odporność na zużycie. Dużym plusem jest to, że ten lakier parkietowy jest bezwonny. Spośród minusów wyróżniają się: kapryśność względem mikroklimatu pomieszczenia, a także dokładność instrumentu( nie można używać żadnych młotków i pędzli).
- kwasowe preparaty są również jednoskładnikowe i dwuskładnikowe. Drugi rozcieńcza się utwardzaczem w stosunku 10: 1.Nie można powiedzieć, że ten lakier parkietowy szybko schnie( zapach rozpuszczalnika zanika w ciągu 3 dni), ale ma inne pozytywne cechy. Należą do nich: doskonała przyczepność, niska wrażliwość na mikroklimat i wilgotność w pomieszczeniu, a nie kapryśność do instrumentu. Z niedoborów wydziela się szkodliwy zapach, dlatego podczas prac należy nosić bandaże z gazy.
Jak wybrać odpowiedni lakier?
Wybierając lakier, należy wziąć pod uwagę główne cechy techniczne kompozycji, które są zapisane na opakowaniu. W końcu zależy to od tego, z jakiego budynku iz jakim ładunkiem można go użyć( w domu, sklepie).Na przykład w pomieszczeniach mieszkalnych lepiej jest użyć lakieru parkietowego z dwuskładnikowego utwardzania kwasem( na przykład MCH-0163) lub kompozycji alkidowej( PF-231).Pierwszy zapewnia wystarczającą twardość, wodoodporność.Drugi ma mniejszą wydajność, ale jest łatwy do zastosowania.
Jeśli powłoka będzie wykonywana w biurze, pomieszczeniach publicznych, budynkach biurowych, gdzie drożność jest znacznie wyższa, wówczas stosuje się kleje, które są również oznaczone jako lakiery poliuretanowe. Z rosyjskich kompozycji popularny jest AU-271 Polyur. W przypadku gdy powlekanie odbywa się w muzeum, teatrze, sklepie, sali koncertowej, wskazane jest wybranie lakieru parkietowego na bazie wody, a także kompozycji uretanowej. Lepiej kupować zagraniczne marki, takie jak: Beckers, Vaughn, ICI, Kiilto, Lakufa i inne.
Lakier parkietowy: Zużycie
Po wybraniu lakieru do deski parkietowej powstaje pytanie - jakie jest jego zużycie i jak prawidłowo go stosować?Ogólnie rzecz biorąc, wszystko to powinno być napisane na opakowaniu. Ale jeśli przyjmiesz przybliżony koszt, to jest to 1 litr na 8-10 m2( przy nakładaniu jednej warstwy).Spodziewaj się jednak, że będzie kilka warstw. Podczas nakładania kompozycji należy przestrzegać pewnych warunków temperatury i wilgotności w pomieszczeniu.
Szkody nie są dozwolone, wymiana powietrza powinna wynosić 50 l / min, wilgotność nie większa niż 70%, a temperatura powietrza od +15 C °.
Możliwe jest nakładanie kompozycji ręcznie lub za pomocą wałków, szczotek lub przy użyciu pistoletu natryskowego. Jeśli zamierzasz polakierować parkiet własnymi rękami, musisz wziąć pod uwagę, że pierwsza warstwa nakładana jest delikatnie szpachelką, dopiero potem nałożyć pędzel. Suszenie każdej warstwy wymaga średnio 2 dni. Wreszcie meble i elementy wyposażenia wnętrza można wypełnić dopiero po 2 tygodniach( po ostatecznym utwardzeniu).