Obliczanie liczby płytek, płytek ceramicznych do renowacji łazienki

W sytuacji, gdy układanie płytek zostanie przeprowadzone przez Ciebie, trudno jest przewidziećWszystkie pułapki. Bardzo często trzeba radzić sobie z brakiem materiałów. Powodem tego jest bitwa o dachówkę z niedokładną pracą, potrzeba przycięcia jej do pożądanego rozmiaru i obejścia odsłoniętych części łazienki i łazienki. A to nie wspomina o tym, że okładziny często muszą być wykonane zgodnie z układem obrazu.

Ale nie poddawaj się, ponieważ istnieją kluczowe etapy prac przygotowawczych. Pozwoli to zaoszczędzić zarówno koszty materiału, jak i czasu.

Pierwszym krokiem jest obliczenie liczby fragmentów okładziny. Po otrzymaniu schematu układania w stosy ze względu na rzeczywiste rozmiary, zdefiniujesz dokładny obszar pod powierzchnią.Kupując, weź liczbę płytek z marginesem 10% obliczonego obszaru. Taka ilość materiału zapasowego nie pozostanie zbędna i może być przydatna w przyszłości, jeśli trzeba wymienić ułożony kawałek lub potrzebować wizualnej próbki do wyboru akcesoriów łazienkowych w tonie ścian.

Nasze obliczenia dotyczące wielkości zamówień rozpoczną się od pomiarów łazienki. Ruletka w ręce i usunąć wysokość ścian i wymiary podłogi.Łazienka u góry jest rzadko kwadratowa, częściej prostokątna. W pierwszym przypadku wystarczy zmierzyć długość pod jedną ścianą, aw drugim pod dwie. Po obliczeniu obwodu pomieszczenia pomnóż go przez wysokość ścian, aby uzyskać całkowity obszar.

Powierzchnia całego pomieszczenia zostanie odjęta od wymiarów drzwi, okien, wylotu i obszaru ścianki, w którym kąpiel się zamyka. Nawiasem mówiąc należy umieścić go na ostatnim miejscu, ale na razie można przykręcić profile montażowe na ścianie na wysokości jego górnej krawędzi.

Jeśli pomieszczenie ma niestandardowy kształt i ma nisze, sklepione ściany i kolumny, wszystkie elementy muszą być mierzone osobno. Nie musimy uzyskiwać dokładnych wartości ich powierzchni, istnieją dość przybliżone szacunki, aby określić zużycie materiału okładzinowego.Łącznie do powierzchni stałych prostokątnych przekrojów ścian dodajemy wymiary elementów o złożonym kształcie. Musimy zaokrąglić uzyskany wynik.

Na podstawie wyników pomiarów sporządzamy schematyczny plan łazienki. Lub, z ich uwagi, możemy poprosić projektantów, aby symulowali projekt, który pokazuje gotowy widok pokoju po okładzinie. W razie potrzeby może wyświetlić lokalizację urządzeń sanitarnych, mebli i innych elementów wyposażenia wnętrz.

zależności od sposobu układania płytek ceramicznych może zmienić przepływ materiału i szybkość wykonania. Możesz wybrać najbardziej odpowiednią metodę spośród oferowanych wariantów:

1. Standard;
2. Po przekątnej;
3. Z przesunięciem;
4. Układanie parkietu
5. Układanie modułowe

Wybierz metodę kładzenia, którą potrzebujesz ostrożnie. Nie każdy z nich nadaje się do płytek z określonym kierunkiem obrazu. Teraz zbadamy bardziej szczegółowo zalety i wady każdego z nich.

Powszechnie stosowana metoda do licowania zarówno podłogi, jak i ścian. Zakłada układanie fragmentów nawet z poziomymi i pionowymi rzędami połączenia w stawie. Ważnym warunkiem dokładnego układania jest utrzymywanie poziomu w poziomie i w pionie. W tym celu kąty proste są sprawdzane za pomocą trójkąta, a odchylenia od pionu i poziomu względem poziomu budynku.

Standardowym sposobem są sklejone prostokątne i kwadratowe płytki, a także jest to wygodne przy układaniu płytek w dużych rozmiarach. Aby uzyskać bogatszy projekt, możesz dodać koncentryczny wzór z fragmentów lub na przemian do wierszy o różnych kolorach. Sama metoda jest łatwa do opanowania i pozwala zaoszczędzić przyzwoitą ilość czasu. Ale jednocześnie ma swoje wady:

• Metoda nadaje się tylko do płytek bez szwów i regularnych kształtów;
• Nie wymaga defektów podbarwienia i grubości blachy;
• Wzór forniru będzie nieco monotonny.

Osiągnięcie jakości przy standardowym pakowaniu będzie łatwe, jeśli zachowasz gładki szew między rzędami i dopasujesz narożniki narożników sąsiednich fragmentów.

Jak wynika z tytułu, rzędy płytek będą układać się po przekątnej ze spadkiem do powierzchni pod kątem 45 stopni. Dzięki tej podszewce odległość między narożnikami płaszczyzny jest wizualnie rozciągnięta. Kiedy ukośny kierunek rzędów jest wyrównany wizualnie, nie jest prostopadły do ​​pozostałych ścian i podłogi.

Metoda nie jest tak prosta jak poprzednia, zakłada dokładne dopasowanie w odniesieniu do kąta padania i przycinania dużej ilości materiału na sekcjach ścian. Układanie po przekątnej zajmuje więcej czasu niż w przypadku innych metod.

Ten rodzaj muru będzie wymagał opracowania dokładnego schematu uwzględniającego faktyczne wymiary płytek i ścian. Wszystkie płytki powinny być tego samego rozmiaru, na twarzach nie ma wypukłości i żetonów. Racjonalniej jest dokonać wyboru na korzyść kwadratowej płytki w taki sposób układania.

Dla wygody pracy pierwszy rząd okładziny układany jest w standardowy sposób. W nim umieścić płytki o kształcie prostokąta o długości równej przekątnej kwadratowych elementów głównego muru. W szeregu prostokątnych kawałków przeciwprostokątnych włożyć trójkątne połówki kwadratowych płytek. Od nich rzędy solidnych kwadratów będą budowane jedna po drugiej. Ważne jest, aby równomiernie łączyć brzegi sąsiednich elementów tak, aby ich wierzchołki leżały na jednej linii prostej. Zweryfikuj poziome i pionowe rzędy poziomu i, jeśli to konieczne, popraw sklejone płytki.

Można rozłożyć rzędy na dwa sposoby:

• Na zboczu. W takim przypadku łatwo zejść na bok i odejść od kąta 45 stopni. Nie układaj płytek w ten sposób, chyba że jesteś doświadczonym kaflarzem.
• Poziomo. Ta metoda jest łatwiejsza i nie będzie ci trudno właściwie ułożyć fragmenty okładziny. Wystarczy ustawić poziome i pionowe kąty każdego z nich w linii prostej.

Gotowy wzór powierzchni po takim pokryciu przypomina murowany. Będzie bardzo odpowiednie, jeśli wybrałeś materiał o trójwymiarowej powierzchni, stylizowanej na kamień naturalny lub drewno. Ta metoda ma zastosowanie głównie do prostokątnych płytek, ale także w przypadku kwadratowych fragmentów również będzie wyglądać organicznie.

Układanie płytek na zasadzie murowania będzie równie dobrze wyglądać zarówno na ścianach, jak i na podłodze. Pożądane jest wybranie dla niego materiału jednobarwnego.

, podobnie jak w przypadku metody tradycyjnej, odbywa się w poziomie, zaczynając od drugiego dolnego rzędu. Główną cechą procesu układania będzie zachowanie określonej szerokości szwu między płytkami, aby nie pozostawić zbyt szerokiej szczeliny na ścianach.

Umieść następny wiersz powyżej poprzedniego, pod warunkiem, że szew dolnych łączących się części wypadnie na środku całego prostokąta górnego rzędu. Układanie najlepiej rozpocząć od środka do poziomu dolnego szwu wzdłuż środka płytki.

Ponieważ wyłożona w ten sposób wykładzina bardzo przypomina wzór deski parkietowej, jest bardziej odpowiednia dla podłogi.

W przypadku płaszczyzn pionowych będzie to problematyczne, a ściany boczne będą wizualnie wygięte pod takim wzorem.

Charakterystyczny wzór jest układany przy użyciu tylko prostokątnej płytki. Efekt z tego będzie jaśniejszy, jeśli dwa rodzaje płytek o różnych kolorach są wymieszane w ornament. Układanie parkietu

występuje w 2 typach:

1. Zwyczajna jodełka, , gdzie rzędy zygzakują;
2. Choinka z gwoździem, , gdzie główne płytki wyłożone są wokół mniejszego kwadratu.

Specyficzny wzór muru parkietowego jest doskonały do ​​pomieszczeń, w których ściany nie stykają się pod kątem prostym lub mają skomplikowany kształt. Płytki o fakturze naturalnego drewna, ciepłych tonów lub kombinacji kontrastowej płytek czerni i bieli są najbardziej dopuszczalne dla takiego wzoru. W schemacie licowania "jodełka z kijem" będzie wyglądać bardziej nasycone i ciemne kolory.

Proces wdrażania układania parkietu jest nieco podobny do instalacji przekątnej. Konieczne będzie przecięcie całego kawałka wzdłuż linii narysowanej od rogu do środka przeciwległego większego boku prostokąta. Z powstałych elementów powstaje trójkąt równoboczny. Otrzymawszy wymaganą liczbę takich trójkątów, kładziemy je na ścianie. Tak więc dostajemy pierwszy rząd, na którym układamy kolejny zygzak.

Modułowa instalacja ze względu na dużą liczbę elementów sprawia, że ​​wnętrze małej wanny jest bardziej szczegółowe i bogate. Rysunki modułów można dodawać do złożonych kształtów geometrycznych, cętkowanych mozaik lub nawet całych obrazów. Aby efektywnie wykorzystać wolną przestrzeń pokoju i wnieść w nie kreatywny element, radzimy skorzystać z pomocy projektantów w aranżacji łazienek. Zaprojektują dla Ciebie indywidualny projekt.

W tym samym czasie możesz samodzielnie wykonywać prace nad modularną stylizacją, korzystając z gotowych map. Są one zawarte w zestawach montażowych modułu i są sprzedawane w wyspecjalizowanych sklepach z płytkami ceramicznymi.

W procesie zbierania modułu z komponentów konieczne jest przestrzeganie dokładnego schematu. Wymiary płytek o różnych wzorach i kolorach powinny być wyświetlane w twoim planie tak dokładnie, jak to możliwe. Podczas montażu z pewnością trzeba odsłonić rogi pod trójkątem i wyraźnie przylegać do szerokości wszystkich szwów.

Symulacje montażu modułowego sugerują, że pozbędziesz się potrzeby samodzielnego obliczania wszystkiego. Ich przednia strona zawiera już modułową siatkę elementów dekoracyjnych. Dostępnych jest wiele różnych układów i stylów, dzięki czemu wybór nie będzie ograniczony.

Przy obliczaniu ilości materiału eksploatacyjnego ważne jest dokładne określenie obszaru, który ma być pokryty dachówką.Z tego obliczonej powierzchni podłogi i ścian i odejmowane są wszystkie obszary, w których płytki nie są Pozycja: fragmenty murów do kąpieli i pod prysznic, otworów okiennych i drzwiowych, otworów wentylacyjnych.

przy obliczaniu podłogi i ścian o nieregularnym kształcie konwencjonalnie podzielić je na sekcje w postaci kombinacji prostych figur geometrycznych: trójkątów, prostokątów, trapezów. Obliczyć poszczególne obszary działek, zsumować je i zaokrąglić w górę.

Dla jasności i lepszego zrozumienia położenia fragmentów w przyszłym układzie, postępuj zgodnie z skalą.Narysuj wzorzystą siatkę, aby zobaczyć, ile stałych elementów zmieści się na ścianie i gdzie będą one musiały zostać obcięte.

Z góry obliczyć powierzchnię podłogi, wynikowa liczba jest lepiej zaokrąglona do najbliższych metrów kwadratowych.

Na przykład, na podstawie wyników pomiarów, obliczyliśmy, że podłoga zajmuje 8 m2.Przy wyborze płytek, jesteś pobytu na płytki kształcie kwadratu o wymiarach 35x35 cm. Powierzchnia jednego takiego fragmentu będzie równa 0,123 m2.Obliczamy liczbę fragmentów płytki, dla której dzielimy całkowitą powierzchnię przez 0,123.Ogółem otrzymano 65 sztuk.

Wiedząc, że cały szereg fragmentów o długości nie pasuje i nieuniknione przycinanie, dodawanie do otrzymanej ilości magazynie w 8-10 procent, aby mieć rezerwę.Biorąc pod uwagę obliczoną przez nas objętość materiału, uzyskujemy wynik 71,5.Zaokrąglij liczbę płytek do całości i, jak widać, na podłogę potrzebujemy 72 płytek.

Należy pamiętać, że płytki tego formatu są pakowane po 10 sztuk w opakowaniu. Jeśli nie jesteś w stanie zakupić poszczególne kawałki jeden po drugim, dobrze jest zakupić wymaganej liczby paczek z ilością materiału jest większa niż obliczonym czasie. Standardowa liczba płytek w jednym opakowaniu 5, 7, 8, 10 i 12. Ściana

obliczeniowej Procedura ściany praktycznie prawie nie do odróżnienia od obliczeń do podłogi. Znając wysokość i obwód łazienki, obliczyć całkowity obszar. Odejmujemy od niej rozmiary przekrojów ukrytych za łazienką oraz wymiary ościeżnicy z ramami okiennymi.

Pewne trudności pojawiają się, gdy układanie wzoru polega na przemian rzędy płytek o różnych kolorach, plamy płyt dekoracyjnych i obramowaniem ołówka lub granicy. Tutaj potrzebujemy diagramu wizualnego.

Na papierze lub w edytorze graficznym narysuj jedną płytkę z płytek. Na nim zaznacz w różnych kolorach lub figurki tablice o różnych wzorach i kolorach, granice, dekoracje. Obwód pomieszczenia jest podzielony przez szerokość jednej płyty w celu uzyskania ilości płytek do układania w ciągłym rzędzie. W miejscach otworów przerwa lub serii krany odjąć występy odpowiednio i dodaje je do długości obwodowej.

Obliczyć liczbę płytek dla każdego rodzaju płytki okrągłej do całości i zwiększyć o 5%, aby mieć zapas. powtórzyć wszystkie powyższe, aby obliczyć koszt każdego wiersza jeśli kilka rzędów identycznych płytek, aby zostać ustanowione, a następnie zsumować je razem.

opisane dotychczasowe metody obliczeń przepływu kafle są stosowane, jeśli trzymać się standardowym schematem rozmieszczenia lub przesunięcie wierszy. Podobnie, dla ukośnego sposobu układania, liczba płytek będzie niepoprawna.

Ukośne stylizacje w profesjonalnym środowisku kaflarzy są znane jako jedne z najbardziej kosztownych pod względem materiału.lite płyty są bardzo często i w dużych ilościach, przycięte jak kury rzędach, ponieważ wielkość przyciętej części będzie miała czasu na dostosowanie czasu, gdzie i kiedy usunąć dużą razbezhnosti.

Łatwo policzyć kafelek, jeśli narysujesz rysunek z oznaczeniem jego położenia na papierze milimetrowym. Całe fragmenty można policzyć w kolejności, ale z tymi, które są przycięte w kształcie trójkąta, wszystko jest dość proste.

Jeśli do wykonania pracy użyto płytki w kształcie prostokąta, wówczas trójkąt na przycinanie będzie wynosił jedną czwartą arkusza. Gdy wzór jest ułożony z kwadratowych arkuszy, a następnie, podczas przycinania, są one podzielone na pół.Stąd łatwo zliczyć ile całych płytek będzie musiało zostać podciętych.

Zbadajmy kilka krawężników i ołówki dla zaplanowanego wykładziny. Układany obwód jest podzielony przez szerokość elementu. Oznacza to, że w naszym przypadku 11,4 dzieli się przez 0,25.W rezultacie najbliższa liczba całkowita wynosiła 46. Liczba ta będzie odpowiadała dokładnej liczbie krawężników.

Ponieważ ołówek będzie zainstalowany na górze i na dole listwy, będzie potrzebował dwa razy więcej - 92 sztuki. Charakter i jakość

możliwych najlepszych wyników zebranych ścianki i podłoga są wyrównane w płaszczyźnie z wahaniami nie więcej niż 3 mm. Następnie płytka umieszczana jest na minimalnej warstwie kleju, która tylko mocuje ją do podstawy. Wymagana grubość warstwy w tym przypadku wynosi 5 mm.

Mniej pożądane jest nakładanie mieszaniny i układanie płytki na powierzchni, na której huśtawki osiągają 30 mm. Klej w tej sytuacji nie tylko unieruchamia dachówkę na ścianach, ale również wypełnia puste przestrzenie i wyrównuje płaszczyznę roboczą jako całość.Układanie odbywa się grubą warstwą i pociąga za sobą dodatkowe zużycie mieszaniny.

Minimalizuj zużycie kleju pomoże w szczególności ułożyć na gładkiej powierzchni o niewielkiej liczbie porów i chropowatości. Ze względu na porowatą strukturę nieobrobione ściany cementowe pochłaniają więcej ciekłej mieszaniny niż gładki beton i płyta gipsowo-kartonowa. Nie wspominając o tym, że ta ostatnia dobrze pomaga wyrównać niedoskonałe ściany.

Grubość nałożonej warstwy jest wprost proporcjonalna do wymiarów płytki ceramicznej. przybliżeniu następujące proporcje, jeśli układanie odbywa się przy podstawie cementu klej:

• do kwadratowych płytek 10x10 - 2 mm mieszanki klejowej;
• Do kwadratów o boku od 20 do 30 cm - 2-3.5 mm kleju;
• Płyty w rozmiarach od 30х30 do 50х50 cm - od 3,5 do 4,5 mm kleju;
• Płyty są większe niż 50x50 - warstwa rzędu 4-5 mm;
• W przypadku płyt o boku większym niż 60 cm na tylną powierzchnię nakładana jest dodatkowa warstwa kleju.

Pożądaną wysokość warstwy klejącej zapewniają różne rozmiary zębów szpatułki. Standardowa wysokość tych zębów wynosi 6, 8, 10 i 12 mm.

Ponieważ warstwa równomiernie konwencjonalnym płaskim szpatułka nie jest możliwe, aby klej znajdował się wygładzone zębatej łopatki, aby otrzymać warstwę o równomiernej wysokości, w celu usunięcia nadmiaru roztworu.

Zważywszy, że łopatka jest wygodny do przeprowadzenia pod kątem 45 stopni, automatycznie wydrukować rowek kleju żądaną wysokość.Uzyskana zostanie warstwa o wysokości równej połowie wysokości zębów.

zatem pracować z płytek 30x30 trzeba szpachli z zębami jest nie mniejsza niż 8mm, dla płytek 50x50 - z zębami 10-12 mm, etc.

Nowoczesne mieszanki klejowe dzielą się na 3 typy:

1. Z cementową podstawą;
2. Klej dyspersyjny;
3. Klej epoksydowy.

Mieszaniny z cementową bazą oprócz samego cementu zawierają ściągające dodatki. Do przygotowania należy użyć czystej wody z dodatkiem starterów lateksowych. Mieszanki cementowe są stosowane wszędzie ze względu na taniość i wygodę pracy. Powierzchnia 1 m2 może być równomiernie pokryta warstwą o grubości 1 mm przy zużyciu 1-1,9 kg suchej mieszanki cementowej. Klej dyspersyjny

sprzedawany jest w postaci gotowego roztworu na bazie żywic. Nie musisz rozcieńczać zakupionej kompozycji od ciebie. Ten rodzaj jest dogodny, ponieważ nie jest konieczne wytrzymywanie proporcji i mieszanie mieszaniny w kilku przejściach. Wyższy koszt w porównaniu z klejem cementowym jest rekompensowany przez połowę zużycia roztworu dyspersyjnego. Klej epoksydowy

to zestaw żywicy syntetycznej i katalizatora. Dwie substancje miesza się we wstępnie określonej proporcji i tworzy gotową do użycia mieszaninę klejową.Ten rodzaj mieszanki bardzo mocno trzyma się dowolnej powierzchni, jest przystosowany do dużych obciążeń mechanicznych i wpływu agresywnych mediów. Skurcz epoksydowy niewiele daje. Zużycie materiału jest wysoka( od 1,5 do 3,5 kg na m2), a jakość powierzchni przyłączeniowych i warunki pracy nie są porównywalne z innymi typami mieszanek.

Tak więc dla naszego przykładu, spróbuj określić natężenie przepływu suchego kleju cementowego na ścianach i podłodze. Wielkość naszych płytek na ściany 25x35 cm oznacza, że ​​optymalna warstwa roztworu będzie miała 3-3,5 mm. Dla tej grubości wymagany jest minimalny przepływ 3,5 kg / m2.

Powierzchnia ścian o obwodzie 12 mi wysokości sufitu wynoszącej 2,5 m wynosi 30 m2.Po odjęciu drzwi 2,06 x 0,6 m powierzchnia do układania płytek będzie wynosić 29 m2.Mnożąc podane zużycie kleju na wykańczalni otrzymujemy 101,5 kg.

Możemy łatwo obliczyć koszty związane z układaniem płytek podłogowych. Dla fragmentów o wymiarach 35x35 cm, zużycie kleju na 1 m2.m. praktycznie tak samo jak w przypadku ścian - 3,5 kg.Łączna ilość suchej mieszanki do wykładziny wynosi 8 m2 - 28 kg.

W sumie będzie potrzeba co najmniej 130 kg suchej mieszanki do zakończenia prac w łazience, co odpowiada 6 poduszek, jeśli wziąć rezerwę.Wyliczenie

Należy opracować sprawie definicji fug masowych. ilość mieszaniny określonej przez samych szwów( szerokość i głębokość) wymiary, jakość oczyszczania pozostałości kleju, równomierność układania.

Oprócz wymiarów szwu, zużycie mieszanki do zacierania zależy bezpośrednio od wielkości fragmentów płytek. Uśrednioną wartość natężenia przepływu może pochodzić ze wzoru:

( A + B) /( AXB) x C x głębokość x 1,6 [kg / m2], gdzie A długość płytki

• w mm;
• B - szerokość płytki, mm;
• C grubość płytki, mm;
• D - szerokość połączenia, mm.

Następnie pozostaje tylko pomnożyć uzyskaną liczbę przez całkowity rozmiar powierzchni.

W tym przykładzie, powierzchnia ściany 29 m2, pokryte rozmiaru płytki 25x35 cm, o szerokości szwu 2 mm jest zużywana cementowej:

( 350 + 250) /( 350x250) x 7 x 2 x 1,6 = 0,154 kg / m2

Dlatego objętość suchejzaprawa do uszczelniania szwów na całej powierzchni wynosi 0,154 * 29 = 4,466 kg.