Jak samemu wykonać sufit z płyt kartonowo-gipsowych

Jakość sufitów w wielu mieszkaniach, nawet w nowych budynkach, często pozostawia wiele do życzenia. Wyrównanie ich z płytami kartonowo-gipsowymi jest jedną z najczęstszych opcji wykończenia. Ale usługi profesjonalistów będą dużo kosztować, a aby zaoszczędzić na nich, musisz dowiedzieć się, jak zrobić sufit z płyt kartonowo-gipsowych własnymi rękami. W przeciwnym razie takie oszczędności mogą prowadzić do bardzo katastrofalnych konsekwencji.

Zalety i wady sufitu gipsowo-kartonowego

Sufit podwieszany z płyt gipsowo-kartonowych ma wiele zalet w porównaniu z innymi wykończeniami powierzchni:

• GCR jest materiałem całkowicie przyjaznym dla środowiska. Jego odmiany można zainstalować w dowolnym lokalu mieszkalnym.
• Możliwe jest montaż sufitu z płyt kartonowo-gipsowych bez użycia specjalistycznych drogich narzędzi.
• Jego instalacja nie wymaga specjalnych umiejętności budowlanych.
• Jeśli przed wykonaniem sufitu podwieszanego z płyt kartonowo-gipsowych, rozważ lokalizację różnych połączeń, w przyszłości można je ukryć za jego płaszczyzną. Możesz tam umieścić lampy sufitowe.
• Sama płyta gipsowo-kartonowa ma dobre właściwości izolujące ciepło i pochłaniające dźwięk, ale konstrukcja takiego sufitu umożliwia ich wzmocnienie poprzez umieszczenie materiałów dźwiękoszczelnych we wnęce ramy.
• Taki sufit wykonuje się dość szybko przy minimalnej ilości kurzu i innych zanieczyszczeń w mieszkaniu.
• Płyta gipsowo-kartonowa umożliwia wdrażanie najodważniejszych pomysłów projektowych: tworzenie projektów wielopoziomowych, różnych nisz i łuków.
• W wyniku instalacji uzyskuje się idealnie płaską powierzchnię, odpowiednią do wszystkich rodzajów innych wykończeń sufitu.

Oczywiście były pewne niedociągnięcia:

• Projekt „je” co najmniej 5 cm od wysokości pomieszczenia. Ten parametr może wzrosnąć wraz ze znaczną krzywizną powierzchni sufitu podczas instalowania opraw oświetleniowych. Dlatego zanim wykonasz sufit z płyt kartonowo-gipsowych, musisz ocenić, czy pomieszczenie stanie się zbyt niskie. Jednak w zdecydowanej większości mieszkań utrata kilku centymetrów wysokości nie jest krytyczna.
• Samo suszenie arkuszy płyty gipsowej na suficie jest niewygodne, jeśli nie niemożliwe. Warto więc poszukać partnera, z którym konstrukcja zostanie zmontowana.
• Z czasem na suficie mogą pojawić się różne defekty, na przykład pęknięcia na złączach arkuszy. Ale można tego całkowicie uniknąć, jeśli wiesz, jak prawidłowo wykonać ramę, przymocować płytę gipsowo-kartonową i nałożyć na nią kit.

Niezbędne materiały i narzędzia

Przed wykonaniem sufitu podwieszanego z płyt kartonowo-gipsowych powinieneś kupić materiał i przygotować pewne narzędzia. Z materiałów będziesz potrzebować:

• Sama płyta gipsowo-kartonowa. W przypadku pomieszczeń o wysokiej wilgotności, takich jak łazienka, należy wziąć wodoodporną wersję.
• Profile prowadzące i sufitowe. Całkowita długość profili prowadzących pokrywa się z obwodem pomieszczenia, a do obliczenia materiału profili sufitowych potrzebny jest rysunek. Oczywiste jest, że do każdego pokoju będzie miał swój własny. Profile nośne są rozmieszczone w odstępach co 600 mm, ponadto będą wymagane do montażu poprzeczek. Po obliczeniu za pomocą rysunku ich niezbędnej ilości dodajemy kolejne 5% „w rezerwie”.
• Różne elementy mocujące do sufitu: bezpośrednie zawieszenia, łączniki jednopoziomowe („kraby”), gwoździe lub kołki rozporowe, wkręty samogwintujące do mocowania płyt kartonowo-gipsowych i „błędy” - małe wkręty do metalu. Powinny być również zabrane z marginesem: podczas gdy konstrukcja zostanie zmontowana, mogą się złamać lub utracić. Lepiej, jeśli jest kilka dodatkowych elementów złącznych niż kilka sztuk to za mało.

Aby zainstalować płyt kartonowo-gipsowych na suficie, nie wymaga żadnych specjalistycznych narzędzi. Będzie to wymagane:

• Wywierć wiertłem odpowiedniego rozmiaru. Zwykle stosuje się kołki o średnicy 6 mm.
• Śrubokręt
• Nożyczki do metalu. Niektórzy mistrzowie wolą używać młynka.
• Przyrządy pomiarowe: taśma miernicza, poziom wody lub lasera, sznur maskujący do linii bijących.
• Młotek, nóż do malowania.

Oznaczanie punktów przyłączenia profilu

Aby wyjaśnić, jak samodzielnie wykonać sufit z płyty gipsowo-kartonowej, wystarczy zapoznać się z procedurą instalowania prostego sufitu na jednym poziomie. Bardziej złożone projekty są montowane przy użyciu tych samych technik.

Zanim zmontujesz rama montażowa do suchej zabudowy na suficie dokładnie zmierz punkty montażowe profili. Należy pamiętać, że minimalna odległość od powierzchni podstawy sufitu do wnętrza GCR jest równa grubości zastosowanego profilu.

Na wszelki wypadek lepiej jest grać bezpiecznie i zająć większą odległość między powierzchniami podstawy a sufitami podwieszanymi. Jeśli niepoprawnie określisz najniższy punkt sufitu, przy braku rezerwy wysokości powierzchnia koniecznie będzie zakrzywiona.

• Wokół obwodu pomieszczenia na ścianach znajduje się linia do mocowania profilu prowadzącego. Aby to zrobić, użyj poziomu, aby uzyskać niezawodność w rogach pokoju, goździki są wbijane, a nitki kapronu są przeciągane między nimi.
• Oznaczenie profili sufitowych zostało wykonane. Ekstremalne znajdują się w odległości 250-300 mm od ściany, reszta z odstępem 600 mm.

• Profile krzyżowe zostaną przymocowane tym samym krokiem. W rezultacie na suficie należy uzyskać kratkę z komórkami o wymiarach 600 × 600 mm.
• Miejsca do montażu bezpośredniego zawieszenia są przedstawione w zarysie. Boki komórek są podzielone na pół. W ten sposób zostaną one również umieszczone w odległości 600 mm od siebie.

Montaż ramy

Jak samemu stworzyć ramkę? Przy prawidłowo przeprowadzonym znaczniku jest to bardzo proste:

• Profile prowadzące są zamontowane. Otwory wiercone są przez dziurkacz o średnicy 35–40 mm, łączniki wykonuje się na gwoździach kołkowych, znacznie rzadziej na śrubach kotwiących. Ważne jest, aby oba przewodniki z pewnością leżały w tej samej płaszczyźnie.

Z boku profilu przylegającego do ściany jest przymocowany samoprzylepna taśma uszczelniająca. Poprawi to izolację akustyczną przyszłego sufitu.

• Otwory do zawieszenia wiercone są w powierzchni sufitu. Środek tego zapięcia powinien znajdować się ściśle wzdłuż narysowanych linii znakujących. Zawieszenia są przymocowane do gwoździ kołkowych, a ich krawędzie są wygięte. Okazuje się, że postać ma postać litery „P”.
• Montowane profile sufitowe. Są one wstawiane do prowadnic, naprawiane za pomocą „błędów”. Są używane podczas łączenia z bezpośrednimi zawieszeniami.

• Każdy profil jest ustawiany zgodnie z poziomem; przewidziano szereg otworów do mocowania w zawieszeniach. Po dokręceniu śrub wystające części „wąsów” można wygiąć, aby nie zakłócały montażu tynku gipsowego.
• Poprzeczki są montowane na zawieszeniach i połączone z profilami podłużnymi za pomocą „krabów”. Jednocześnie stosowane są te same małe metalowe śruby - „błędy”.
• Po złożeniu cała rama jest ponownie sprawdzana za pomocą poziomu. O wiele łatwiej jest naprawić braki na etapie montażu ramy niż po przymocowaniu płyty gipsowo-kartonowej.

Mocowanie i szpachlówka GKL

Jako łączniki stosuje się śruby samogwintujące o długości od 25 do 45 mm, w zależności od grubości i liczby arkuszy. Są one wkręcane w skokach co 25-30 mm, głowice są lekko wpuszczone, dzięki czemu później można je łatwo kitować.

Przed zainstalowaniem płyt kartonowo-gipsowych należy przeprowadzić całą komunikację i wywiercić otwory w arkuszach na urządzenia oświetleniowe.

Prześcieradła są naprzemienne. Oczywiste jest, że wszystkie połączenia powinny znajdować się na powierzchni profili. Do cięcia arkuszy możesz użyć zwykłej piły do ​​metalu.

Nie mocuj arkuszy blisko ściany. Pozostawiając odstęp 1–2 mm, można zapobiec deformacji konstrukcyjnej podczas rozszerzalności cieplnej. Dekoracyjny narożnik przyklejony na obwodzie z łatwością ukryje tę szczelinę.

Przed szpachlowaniem sufitu lepiej poczekać kilka dni. Następnie sekwencja działań będzie następująca:

• Wszystkie stawy są usuwane. Zwykle są specjalne fazowania wokół krawędzi płyty kartonowo-gipsowej. Jeśli są nieobecne, są wykonywane z płaszczyzną przed instalacją lub nożem po instalacji arkuszy.
• Szwy są kitem, nakładane na taśmę wzmacniającą i lekko wciskane w mokry roztwór.
• Po wyschnięciu stawy wyrównuje się kitem, a miejsca, w których mocowane są śruby, są przykryte.

• Powierzchnia jest wyrównana drobnym papierem ściernym, po czym na sufit nakładana jest warstwa szpachli wykończeniowej.

W przyszłości taki sufit można pomalować, tapetować lub użyć innych materiałów dekoracyjnych.

Koszt

Profesjonalny montaż sufitu na jednym poziomie bez szpachli i wykończenia średnio w Moskwie i Petersburgu będzie kosztować 400-600 rubli / m2, dwupoziomowy sufit od 500 do 1000 rubli / m2, w zależności od złożoności wzory.