Sufit płyt gipsowo-kartonowych w łazience

Sufit jest najbardziej uderzającą częścią wnętrza każdego pomieszczenia, w tym łazienki. Powinien być nie tylko gładki i piękny, ale także praktyczny. Można to osiągnąć łatwo, szybko i przy minimalnych kosztach finansowych, stosując płyty gipsowo-kartonowe. Przyjrzyjmy się krok po kroku, jak zamontować sufit gipsowo-kartonowy w łazience.

Dlaczego GKL?

Jak każdy inny, ten materiał ma swoje zalety i wady. Zalety zastosowania konstrukcji suchej zabudowy w łazience:

• Dość prosta instalacja, dostępna nawet dla początkującego mistrza.
• Aby zainstalować sufit, nie wymaga specjalnych drogich narzędzi. Wykorzystuje zwykłe materiały, które można znaleźć w każdym dużym sklepie z narzędziami.
• W przestrzeni za nową płaszczyzną sufitu można umieścić reflektory lub ukryć elementy wymuszonej wentylacji, co jest szczególnie prawdziwe w przypadku łazienki lub łazienki łączonej. W razie potrzeby w tym miejscu można umieścić grzejnik lub izolację akustyczną.
• Płyty gipsowo-kartonowe są kompatybilne ze wszystkimi wykończeniami. Najprostszym rozwiązaniem jest pokrycie go wodoodporną farbą w wybranym kolorze.
• Wreszcie, z GKL można tworzyć nie tylko płaskie, ale także wielopoziomowe projekty, integrując je w możliwie jak najbardziej ekologiczny sposób z wnętrzem łazienki i uzyskując wyjątkowy charakter tego projektu. Kilka interesujących rozwiązań projektowych przedstawiono na zdjęciu.

Wady sufitu gipsowo-kartonowego w łazience

Oczywiście są wady:

• Fałszywe sufity zmniejszają wysokość pomieszczenia. Profil minimalnej grubości stosowany przy montażu ramy.
• Płyty gipsowo-kartonowe, nawet jeśli są odporne na wilgoć, nie są przeznaczone do stałego kontaktu z wodą. Konstrukcja sufitu wymaga starannego wykończenia po montażu, aby zapobiec dostaniu się wilgoci pod jego powierzchnię. Może to prowadzić do powstania pleśni lub grzyba pod jego płaszczyzną, co nieuchronnie pociągnie za sobą wczesny demontaż i naprawę. Dlatego kit i zamknij szwy muszą być bardzo ostrożne.

Cechy zastosowania GKL do sufitu w łazience

Planując stworzyć sufit gipsowo-kartonowy w łazience, musisz wziąć pod uwagę kilka ważnych niuansów:

• Tylko w pomieszczeniu takim jak łazienka płyta gipsowo-kartonowa odporna na wilgoć. Łatwo jest go odróżnić od zwykłego: arkusze są pomalowane na zielono i mają znak GKLV.

• Rama podwieszanego sufitu wykonana jest z ocynkowanego profilu metalowego. Jest bardziej odporny na wilgoć niż drewno.
• Płaszczyzna podstawowa pod powierzchnią sufitu jest starannie traktowana roztworem antyseptycznym.
• Jeśli planujesz zamontować masywne części wewnętrzne, rama zostanie wcześniej wzmocniona w tych miejscach.

Materiały i narzędzia

Po wykonaniu niezbędnych pomiarów i wykonaniu rysunku można uzupełnić materiał. Będzie to wymagane:

• Odporna na wilgoć płyta gipsowo-kartonowa.
• Profil prowadzący i sufitowy.
• Bezpośrednie zawieszenie do wyrównania sufitu.
• Elementy złączne: gwoździe do kołków, metalowe śruby.
• Samoprzylepna taśma uszczelniająca.
• Wzmocniona siatka z włókna szklanego.
• Szpachlówka i podkład do płyt kartonowo-gipsowych.

Ważne! W łazience nie można stosować szpachli gipsowej, która boi się wilgoci. Odpowiednia wodoodporna mieszanka cementu lub polimeru.

Jak już wspomniano, praca nie wymaga specjalnego ani rzadkiego narzędzia. Będziesz potrzebował:

• Wiertarka udarowa z odpowiednim wiertłem.
• Śrubokręt Bardzo przydatne specjalny kawałekprzeznaczony do pracy z płytami gipsowo-kartonowymi: ogranicza głębokość wkręcania. Pozwala to nie spłukiwać materiału podczas instalacji.
• Nożyce do metalu do cięcia profilu.
• Szpachla, pędzel i wałek do uszczelniania fug i podkładów do płyt kartonowo-gipsowych.
• Nóż do malowania.
• Narzędzie do znakowania i pomiaru: taśma miernicza, poziomica, kwadrat, ołówek.

Montaż ramy

Po pracach przygotowawczych, polegających na usunięciu luźno przyczepionych elementów starej powłoki i zastosowaniu środka antyseptycznego, wykonuje się następujące oznaczenia:

• W wybranej odległości od płaszczyzny odniesienia położenie prowadnic jest wykreślane przy użyciu poziomu.
• Punkty mocowania profilu nośnego są oznaczone. Krok między tymi elementami powinien odpowiadać rozmiarowi suchej zabudowy, zwykle wynosi 60 cm.

Jeśli łazienka jest mała, nie trzeba wykonywać prostopadłych zworek. Sztywność zapewniona przez fragmenty GCR jest wystarczająca.

• Na liniach mocujących profilu nośnego zaznaczono punkty montażowe bezpośredniego zawieszenia.

Po zaznaczeniu ramka będzie:

• Płaszczyzna prowadnic przylegających do ściany jest przyklejona taśmą tłumiącą. Następnie są one montowane za pomocą gwoździ kołkowych w odstępach co 40-60 cm.
• W suficie wierci się otwory i mocuje proste zawieszenia.

• Profile nośne są cięte na długość i wkładane do prowadnic. Zaleca się, aby były mniejsze niż wymagany rozmiar o 1-1,5 cm. Następnie są mocowane za pomocą metalowych śrub.
• Monitorując poziom położenia profili łożyskowych, przymocuj je za pomocą bezpośredniego zawieszenia. Ten łącznik ma wiele otworów: śruby są wkręcane w jeden z nich, po czym wystające części zawieszeń są wyginane do sufitu.
• W razie potrzeby montowane są również zworki prostopadłe.

Możesz połączyć profile z siatką, stosując następującą metodę: zworkę przycina się o 2 cm więcej niż wymagany rozmiar, po czym boczne półki są usuwane na jej końcach, a język nie jest wygięty. Jest on przymocowany za pomocą wkrętów samogwintujących do profilu nośnego. Aby zapewnić niezawodność, można również zastosować złącza kraba.

Zespół ramy opisano bardziej szczegółowo w ten artykuł.

Instalacja i obróbka płyt kartonowo-gipsowych

Po zakończeniu montażu ramy rozciągają niezbędną komunikację i przygotowują mocowanie lamp lub innych urządzeń umieszczonych we wnęce sufitu. Następnie dołączana jest płyta gipsowo-kartonowa:

• Fragmenty niezbędnych rozmiarów są znakowane i wycinane. Łatwiej to zrobić za pomocą noża do malowania: karton jest cięty z jednej strony, a następnie arkusz łamie się równo wzdłuż tej linii, a karton jest cięty z drugiej.
• W miejscach łączenia elementów GKL za pomocą noża malarskiego lub strugarki krawędziowej wykonuje się fazowanie pod kątem 45 °.
• Elementy poszycia mocowane są za pomocą śrub do profili w odstępach co 20–25 cm. Powinny być łączone wyłącznie na powierzchni profilu.

Po zakończeniu instalacji płyt kartonowo-gipsowych wykonaj obróbkę powstałej płaszczyzny:

• Siatka wzmacniająca jest przyklejona do szwów. Możesz nałożyć mały kit na złącze i wcisnąć w niego siatkę.
• Szczelina szpachlowa jest uszczelniona równo z płaszczyzną sufitu.
• Po wyschnięciu mieszaniny szew jest wcierany drobnym papierem ściernym. Zasady uszczelniania połączeń i filmów, patrz tutaj.
• Otwory utworzone przez głowice samogwintujące są również uszczelniane i wcierane.
• Cała powierzchnia sufitu jest dwukrotnie zagruntowana uniwersalnym składem. Druga warstwa jest nakładana po całkowitym wyschnięciu pierwszej.

Gdy kit jest w pełni osadzony, sufit można pomalować lub w inny sposób wykończyć. Do malowania powierzchnia musi być pokryta wodoodporną szpachlą w kilku warstwach. Przeczytaj, jak to zrobić poprawnie. tutaj.

Dokładność i uważność w pracy zapewni jakość i trwałość sufitu gipsowo-kartonowego w łazience. Proces instalacji jest wyraźnie pokazany na filmie.