Specyfikacje płyt gipsowo-kartonowych Knauf

Płyty gipsowo-kartonowe to nowoczesny materiał do dekoracji wnętrz, który jest dziś u szczytu popularności. Połączenie świetnych funkcji i przystępnych cen sprawia, że ​​płyty gipsowo-kartonowe (GKL) są niezbędnym materiałem podczas wyrównywania ścian, wznoszenia ścianki działowe, projektowanie pochyłości drzwi i okien, tworzenie sufitów podwieszanych, zakrzywionych powierzchni i konstrukcji najbardziej różne formy. Rozważ cechy techniczne, które musi mieć arkusz jakości płyt kartonowo-gipsowych zgodnie z tym z wymogami GOST i dowiedz się, jakie rodzaje materiałów powinny być preferowane do stosowania w określonych warunkach.

Płyta gipsowo-kartonowa to prostokątny produkt, składający się z gipsu prasowanego marki G4 (GOST 125-79), zamknięty z obu stron cienką warstwą wytrzymałej tektury. Oprócz gipsu i celulozy w produkcji tynku gipsowego możliwe jest stosowanie różnych klejów i środków spieniających do komponentu gipsowego. Idealnie płaska powierzchnia i trwałość płyt kartonowo-gipsowych pozwalają jednocześnie działać jako rama wzmacniająca i podstawa wykończenia.

70% płyt kartonowo-gipsowych prezentowanych na rynku rosyjskim jest wytwarzanych pod marką Knauf (Knauf). Produkty gipsowo-kartonowe Knauf są zgodne z rosyjskimi normami GOST 6266-97 i GOST 32614-2012, a także z niemiecką normą DIN 18 180.

Klasyfikacja GCR

Charakterystyka techniczna płyt kartonowo-gipsowych zależy od ich odmiany. Zgodnie z GOST 6266-97 wyróżnia się następujące rodzaje płyt kartonowo-gipsowych:

• zwykły - jest oznaczony skrótem GCR;
• odporny na wilgoć - GKLV;
• płyta gipsowo-kartonowa o wysokiej odporności ogniowej - GKLO;
• materiał, który łączy właściwości materiału odpornego na wilgoć i zwiększonej odporności na otwarty ogień - GKLVO.

W 2012 r. Przyjęto nowy standard międzystanowy opracowany we współpracy z Knauf. W GOST 32614-2012, wprowadzonym w Rosji od 2015 roku, płyty gipsowo-kartonowe nazywane są płytami budowlanymi gipsowymi. Zgodnie z nowym GOST materiał jest podzielony na 8 rodzajów:

• A - płyta gipsowo-kartonowa, odpowiadająca standardowemu GCR;
• N - odporne na wilgoć płyty gipsowe;
• F - płyty ognioodporne;
• D - płyty o określonej gęstości, która zależy od warunków pracy;
• I - materiał o wysokiej twardości;
• E - płyty elewacyjne o niskiej nasiąkliwości i minimalnej przepuszczalności pary;
• P - produkty przeznaczone do późniejszego nakładania gipsu lub gipsu;
• R jest materiałem o podwyższonej wytrzymałości na zginanie w dowolnym kierunku.

Standardowa płyta gipsowo-kartonowa

Standardowy lub zwykły GKL (GSP-A według nowego GOST), który jest również nazywany budynkiem lub podstawowym, jest najczęściej używany do dekoracji mieszkań. Z jego pomocą wyrównane ściany, osłonięty sufit oraz ramy ścienne wykonane z metalu i drewna. Ma jasnoszarą powierzchnię; stosowanie jest możliwe tylko w pomieszczeniach o normalnej wilgotności. Standardowa płyta gipsowo-kartonowa.

Odporny na wilgoć GKL

Odporna na wilgoć płyta gipsowo-kartonowa GKLV (zgodnie z nową normą - GSP-H2) jest stosowana w pomieszczeniach o średniej i wysokiej wilgotności. Odporność materiału na wilgoć osiąga się przez dodanie modyfikatorów do gipsu, które zmniejszają jego chłonność, a także związków przeciwgrzybiczych. Odporna na wilgoć płyta gipsowo-kartonowa jest łatwo rozpoznawalna dzięki zielonemu kolorowi powierzchni. Zakres materiału odpornego na wilgoć jest szerszy niż w przypadku podstawowej płyty gipsowej i obejmuje takie udogodnienia jak kuchnia, łazienka, ogrzewana loggia, izolowany balkon. GKLV może być stosowany do produkcji stoków, z zastrzeżeniem zastosowania wysokiej jakości hydroizolacji, możliwa jest nawet dekoracja ścienna pod prysznicem.

Odporny na wilgoć materiał pochłania nie więcej niż 10% wilgoci w porównaniu do konwencjonalnego GCR.

Płyty gipsowo-kartonowe Płyty gipsowo-kartonowe

GKLO różni się od innych rodzajów płyt kartonowo-gipsowych obecnością specjalnych dodatków w rdzeniu gipsowym, zapewniając odporność na wysokie temperatury i zapobiegając rozprzestrzenianiu się dymu i ognia, gdy ogień Dla Knauf, trudnopalny materiał o wysokiej gęstości ma oznaczenie GSP-DF.

Według GOST odporność produktów GKLO i GKLVO na otwarty ogień powinna wynosić co najmniej 20 minut.

Charakterystyka techniczna tego typu GCR tworzy oddzielny obszar zastosowania: poszycie kabli i kanałów wentylacyjnych, konstrukcje stalowe i drewniane, które wymagają ochrony przeciwpożarowej. Tekturowa warstwa ognioodpornego arkusza ma zwykle jasnoróżowy odcień, oznaczenie zgodnie z wymogami GOST powinno być czerwone. Płyta gipsowo-kartonowa, oznaczona literami GKLVO (GSP-DFH2 zgodnie z nowym standardem), łącząca właściwości materiału odpornego na ogień i wilgoć, służy do wykańczania mokrych pomieszczeń.

Najbardziej odporną na ogień płytą gipsowo-kartonową jest Knauf Fireboard, która ma dodatkowe wzmocnienie z włókna szklanego.

Zaprojektuj płyt kartonowo-gipsowych

GKLD to designerska, elastyczna lub łukowa płyta gipsowo-kartonowa, o której nie wspomniano w GOST 6266-97. Zaprojektowany do tworzenia konstrukcji o skomplikowanych zakrzywionych kształtach: łuki, elementy dekoracyjne sufitu podwieszanego. Mała grubość (6–6,5 mm) i wzmocnienie siatką wzmacniającą z włókna szklanego pozwalają na zginanie tego materiału bez zwilżania.

Trwała płyta gipsowo-kartonowa

Zastosowanie wzmocnionej płyty gipsowo-kartonowej jest zalecane w przypadku dużych obciążeń na ścianie, w razie potrzeby mocowania ciężkich przedmiotów. Przykładem takiego materiału jest płyta gipsowo-kartonowa Diamant firmy Knauf. Ten producent wytwarza również produkty o dużej grubości (18, 20, 25 mm) zwane płytami o wysokiej wytrzymałości lub masywnymi. Taki materiał może być również odporny na ogień i wilgoć.

Parametry produktu

Główne parametry techniczne płyt kartonowo-gipsowych są regulowane przez normę GOST 6266-97.

Rozmiar

Rozmiar płyty gipsowo-kartonowej może być inny:

• Standardowe wartości długości produktu to 2, 2,5 i 3 m. Są producenci, którzy produkują blachy o długości od 1,5 do 3,6 m.
• Szerokość arkusza wynosi zwykle 1,2 m, choć jeszcze niedawno pojawiły się w sprzedaży produkty małoformatowe o szerokości 0,6 m, które zapewniają wygodniejszy transport.
• Grubość arkusza może wynosić od 6 do 12,5 mm. Jeśli mówimy o wzmocnionych płytach, możemy mówić o większej grubości, sięgającej 25 mm. Arkusze o minimalnej grubości są przeznaczone do produkcji giętych konstrukcji. Płyta gipsowo-kartonowa o grubości 9 mm służy do montażu sufitowego, 12,5 mm do ścian.

Najpopularniejszy format płyt kartonowo-gipsowych firmy Knauf to 250 x 120 cm.

Wskazówka: chociaż płyta gipsowo-kartonowa o grubości 9 mm nadaje się do sufitu, doświadczeni rzemieślnicy zalecają jej użycie powierzchnia sufitu standardowy materiał ścienny o grubości 12,5 mm, zapewniający lepsze mocowanie wkrętów samogwintujących i wbudowanych osprzęt.

Waga arkuszy GKL i GKLV firmy Knauf nie przekracza 1 kg na m2. m., płyty ognioodporne mają wszystko od 0,8 do 1,06 kg na metr kwadratowy. m. Jeśli masa arkusza jest wyższa niż wskazana, najprawdopodobniej nastąpiło naruszenie warunków transportu i przechowywania materiału, z powodu którego był on nasycony wilgocią.

Kształt krawędzi

Arkusze płyt kartonowo-gipsowych mogą mieć inny kształt wzdłużnej krawędzi. Często ma mniejszą grubość, co pozwala ostrożnie szpachlować spoiny. Rodzaj krawędzi jest koniecznie wskazany na etykiecie produktu.

Płyty gipsowo-kartonowe Knauf najczęściej mają krawędź taką jak Pluck.

Arkusze ze zwężającymi się krawędziami dobrze nadają się do wykończenia pokoju, podczas instalacji w kilku warstwach lepiej jest używać arkuszy o prostej krawędzi.

Wydajność ogniowa

Ze względu na naturalne właściwości gipsu każda płyta gipsowo-kartonowa jest niepalnym materiałem, który może wytrzymać otwarty ogień przez pewien czas. Istnieje kilka dokumentów określających klasę suchej zabudowy dla różnych wskaźników:

• grupa palności według GOST 30244 - G1;
• palność zgodnie z GOST 30402 - B2;
• zdolność do tworzenia dymu (GOST1.044) - grupa D1;
• poziom toksyczności (GOST1.044) - grupa T1.

Legenda

Możesz dowiedzieć się wszystkich informacji o charakterystyce technicznej arkusza z jego oznakowania, które obejmuje:

• oznaczenie rodzaju blachy lub płyty;
• informacje o grupie, do której należy produkt;
• wskazanie rodzaju krawędzi wzdłużnej;
• parametry arkusza (długość, szerokość, grubość);
• standard, według którego wytwarzany jest produkt.