Bir güç hattının voltajı, yalıtkanların görünümüne ve sayısına göre nasıl belirlenir?

Şehir dışında yürüyüşler ve piknikler hayranıysanız ve avlanma ve balık tutma tutkunuzsa, bir gün güç aktarım alanında tehlikeli gerilime maruz kalma olasılığınız yüksektir. Gerçekten de, genel olarak, belirli elektrikli otoyollara yaklaşmamalısınız. Bir elektrikçi için voltajı belirlemek basit bir iştir. Profesyonel olmayan biri, bir elektrik hattındaki hangi voltajın yaşam ve sağlık için tehlikeli olduğunu nasıl bilebilir? Aşağıda sitenin okuyucularına anlatacağız elektrikçi kendisibir güç hattının voltajının görünümüne, yalıtkanların sayısına ve diğer parametrelere göre nasıl belirleneceği.

VL sınıflandırması

Gerilim ile, güç hatları şunlar olabilir:

1. Düşük voltaj, 0,4 kilovolt, küçük yerleşim yerlerinde elektrik iletimi.
2. Orta, 6 veya 10 kilovolt, elektriği 10 km'den daha kısa bir mesafeye iletir.
3. Küçük kasaba veya köylerin güç kaynağı için yüksek voltaj, 35 kilovolt.
4. Yüksek voltaj, 110 kilovolt, şehirler arası elektrik dağıtımı.
5. Yüksek voltaj, 150 (220, 330, 500, 750) kV, uzun mesafelerde enerji iletimi.

İletim hattındaki en yüksek voltaj 1150 kilovolttur.

Güvenli mesafeler

Güç hattının her voltajı için iş koruma kuralları, akım taşıyan parçalara olan minimum mesafeleri belirler. Bu mesafeyi azaltmak yasaktır.

Görünüme göre voltajın belirlenmesi

Bir sonraki adım, havai hattın kapasitesini belirlemektir.

Görünüşüne göre bir güç hattındaki voltajı nasıl bilirsiniz? Bunu yapmanın en kolay yolu, tel sayısı ve yalıtkan sayısıdır. En kolay yol, izolatörlerle tanımlamaktır.

Farklı voltaj sınıflarında havai hatlar vardır. Her birini sırayla ele alalım.

0,4 kilovolt (400 volt) için elektrik hatları, tüm yerleşim yerlerinde bulunan düşük voltajlıdır. Her zaman porselen veya cam pim izolatörleri kullanırlar. Destekler betonarme veya ahşaptan yapılmıştır. Tek fazlı bir hatta iki tel vardır. Üç faz varsa, dört veya daha fazla iletken olacaktır.

Sonra 6 ve 10 kilovolt elektrik hatları var. Görsel olarak birbirlerinden ayırt edilemezler. Her zaman üç tel vardır. Her biri iki pimli porselen veya cam yalıtkan veya bir tane, ancak daha büyük kullanır. Bu yollar, transformatörlere güç sağlamak için kullanılır. Akım taşıyan parçalara minimum mesafe 0,6 m'dir.

Genellikle, paradan tasarruf etmek için 0,4 ve 10 kV iletkenlerin süspansiyonunu birleştirirler. Bu tür yolların koruma bölgesi 10 m'dir.

35 kV'luk bir voltaj için enerji nakil hatlarında, üç fazlı tellerin her birine bir çelenk içinde 3 ila 5 adet miktarında süspansiyon izolatörleri kullanılır.

Genellikle, bu tür hava yolları şehirlerin topraklarından geçmez. 0,6 m mesafeye izin verilir ve güvenlik bölgesi 15 metre olarak belirlenir. Destekler, birbirinden izin verilen bir mesafe ile ayrılmış akım taşıyan iletkenler ile betonarme veya metal olmalıdır.

110 kV iletim hatlarında, tellerin her biri, 6-9 asma izolatörden oluşan ayrı bir çelenk üzerine kurulur. İletkenlere olan minimum mesafe 1 metre olup, güvenlik bölgesi 20 metre olarak belirlenmiştir.

Destek malzemesi betonarme veya metaldir.

Voltaj 150 kV ise enerji nakil hattında her bir çelenk için 8-9 askı izolatörü kullanılır. Bu durumda akım iletkenlerine 1,5 m'lik mesafe minimum olarak kabul edilir.

Voltaj 220 kV olduğunda kullanılan izolatör sayısı 10 ile 40 adet arasında değişmektedir. Faz bir tel üzerinden iletilir.

Hatlar, büyük trafo merkezlerine elektrik sağlamak için kullanılır. İletkenlere yaklaşmak için en küçük mesafe 2 m'dir. güvenlik bölgesi - 25 m.

Sonraki yüksek voltajlı iletim hatları sınıflarında, faz başına tel sayısında bir fark ortaya çıkar.

Faz başına iki iletken ve her biri 14'lük çelenklere izolatör taktıysanız, önünüzde 330 kV'luk bir hattınız var.

İçindeki canlı parçalara minimum mesafe 3,5 m olarak kabul edilir.Güvenlik bölgesinde 30 m'ye kadar gerekli artış Destekler için malzeme betonarme veya metaldir.

Faz 2-3 iletkene bölünmüşse ve dizilerde 20 askı izolatörü varsa, havai hattın voltajı 500 kV'dur.

Bu durumda güvenlik bölgesi 30 metre ile sınırlıdır. Tellere 3,5 m'den daha az bir mesafe tehlikeli kabul edilir.

Bağlantısı dairesel veya kare olan 4 veya 5 iletkene faz ayrımı ve çelenklerde 20 veya daha fazla yalıtkan bulunması durumunda, havai hattın voltajı 750 kV'dur.

Bu tür yolların korunan alanı 40 m'dir ve iletken kısımlara 5 m'den daha yakın yaklaşma hayati tehlike arz eder.

Rusya, 1150 kV gerilime sahip dünyadaki tek enerji nakil hattına sahiptir. İçindeki fazlar her biri 8 tele bölünmüştür ve çelenklerde 50 veya daha fazla yalıtkan vardır.

Bu parkura 8 metreden fazla yaklaşmamalısınız. Böyle bir yüksek voltaj hattını, örneğin Sibirya - Merkez karayolunun bölümünde görebilirsiniz.

Herhangi bir havai hat, konumu hakkında detaylı bilgiyi İnternet'te interaktif bir harita üzerinde alabilirsiniz.

Mesaj işaretleri

Doğrudan desteklere uygulanan işaretlerle havai hatların gücünü belirlemek mümkündür. Böyle bir kayıtta ilki, voltaj sınıfını gösteren büyük harflerdir:

• T - 35 kV,
• С - 110 kV,
• D - 220 kV.

Satır numarası bir tire ile yazılır. Sonraki basamak, desteğin seri numarasıdır.

Demiryolu ağları

Rusya'daki santrallerde üretilen elektriğin yaklaşık %7'si havai hatlar aracılığıyla demiryolu tesislerine iletilmektedir. Genel olarak demiryolu hattının uzunluğu 43 bin kilometredir. Bunların 18 bin km'si 3.000 volt gerilimle doğru akımla, kalan 25 bin km'si ise 25.000 volt gerilimle alternatif akımla besleniyor.

Elektrikli yolların enerjisi sadece trenlerin hareketi için kullanılmaz. Demiryolları boyunca veya karayollarına yakın yerlerde bulunan sanayi işletmelerini, yerleşim yerlerini, diğer gayrimenkul nesnelerini besler. İstatistiklere göre, demiryolu havai ağının elektrik gücünün yarısından fazlası, ulaşım altyapısına dahil olmayan nesnelerin güç kaynağına harcanıyor.

Çözüm

Güç hattındaki voltajın yalıtkan sayısı ile nasıl belirlenebileceğini öğrendikten sonra, bu yönteme ne kadar güvenebileceğinizi anlamak için kalır.

Rusya topraklarındaki iklim koşulları oldukça çeşitlidir. Örneğin, Moskova'daki ılıman karasal iklim, Soçi'nin nemli subtropiklerinden önemli ölçüde farklıdır. Bu nedenle, farklı iklim ve doğal koşullarda bulunan aynı voltaj sınıfındaki havai hatlar, hem destek tipinde hem de yalıtkan sayısında birbirinden farklı olabilir.

Makalede önerilen tüm kriterlere göre kapsamlı bir analiz yapılması durumunda, enerji nakil hattının voltajının harici işaretlerle belirlenmesi oldukça doğru olacaktır. Ancak belirli bir yüksek voltaj hattındaki voltajın ne olabileceğini yerel güç mühendisleri size %100 doğrulukla söyleyecektir.

İlgili malzemeler:

• Uzun mesafelerde güç kaybının nedenleri
• elektrik alanı nedir
• Adım voltajı ve üstesinden gelmenin yolları