Wszystkie niuanse przechowywania poszycia( bardziej popularna nazwa KDP) są szczegółowo opisane w instrukcjach producenta, w zależności od odmiany tego porównywalnego nowego materiału. Mimo to autor uważa, że artykuł przyda się osobom, które planują wykonać całą pracę samodzielnie, ale nie w pełni rozumieją treść instrukcji, zwłaszcza jeśli płyta jest importowana.
Nie jest tajemnicą, że w niektórych tekstach po tłumaczeniu na język rosyjski, czasami po prostu brakuje zdrowego rozsądku. Po drugie, proponowany materiał pomoże właścicielom domów odpowiednio ocenić ich możliwości i określić możliwość nabycia płyty tarasowej z kompozytu drewno-polimer, a nie żadnej innej.
Podstawowe zasady pracy z deską tarasową
- Instalacja WPC jest przeprowadzana tylko w temperaturach dodatnich.
- Obieg powietrza pod podłogą powinien być skuteczny.
- Jak każdy materiał, kompozyt drewno-polimer pod wpływem temperatury i wilgotności spada( w mniejszym stopniu) może zmienić swoją geometrię.Podczas instalacji płyt tarasowych należy wziąć to pod uwagę, pozostawiając odstęp między próbkami.
- Bezpośredni kontakt całej struktury z glebą jest wykluczony.
Jak zainstalować płytę kompozytową
Rysowanie schematu
To jest dokładnie to, czego potrzebujesz, aby zacząć.Po pierwsze, możesz od razu, w oparciu o obszar przyszłej podłogi, wybrać optymalne parametry liniowe płyty kompozytowej. Po drugie, ustal kolejność jego stylizacji. Po trzecie, w zależności od funkcji strony, wybierz wszystkie niezbędne komponenty.
Na przykład, jeśli ma się ułożyć ścieżkę ogrodową z kompozytu drewno-polimer, można od razu określić nachylenie terenu. Tak więc, aby kupić te same podpory pod opóźnieniami, aby zapewnić wymagany kąt. Ponadto, w obecności gotowego schematu, zawsze można liczyć na merytoryczne konsultacje. Deski tarasowe sprzedawane są w wyspecjalizowanych sklepach, a kierownicy w nich dosyć profesjonalnie rozumieją wszystkie funkcje montażu PDK.
Narzędzia
Praca z kompozytem nie jest skomplikowana. W zależności od specyfiki układania, będziesz potrzebować tylko tego, co ma prawie każdy właściciel.
- Al / drill.
- Narzędzie do piłowania. Lepiej, jeśli jest to elektryczny model piły, wtedy cięcie będzie znacznie równiejsze.
- Wkrętak( jeśli istnieje taka możliwość), ponieważ wkręcanie elementów złącznych za pomocą śrubokrętu może utrudnić pracę i zmniejszyć prędkość montażu kompozytu.
- Poziom konstrukcyjny i miara taśmy( wymagane).
- Wkręty( jeśli planowane jest otwarcie instalacji).I nie żadne, ale tylko z powłoką( antykorozyjną).
Następująca zasada jest spełniona, niezależnie od materiału, z którym ma działać - musi "dostosować się" do lokalnych warunków. Dlatego po dostarczeniu kompozytu i jego rozpakowaniu zaleca się przystąpić do instalacji nie wcześniej niż 36 godzin. W tym czasie możesz przeprowadzić wiele innych czynności przygotowawczych.
Podstawa
Zasadniczo instalacja płyty tarasowej wiąże się z jej układaniem jako wykładziną podłogową.Jednak kompozyt drewno-polimer można również stosować do okładzin ściennych, budując szczyty. Jednak wymagania dla każdej podstawy pozostają niezmienione - równość i niezawodność.Ponadto, rozważane będą cechy mocowania podłogi z KDP, ponieważ ten rodzaj pracy powoduje najwięcej pytań.
Możliwe warianty podstawowe: jastrych
- z późniejszą obróbką z kompozycją bitumiczną;
- opóźnienie;
- legary podłogowe.
Jeśli deska tarasowa jest używana jako posadzka, konieczne jest zapewnienie naturalnego odprowadzania wody z tego segmentu. Nadmierna wilgotność pod kompozytem zmniejsza czas jego bezobsługowej pracy. Dlatego obszar przeznaczony do układania desek musi być nachylony. Który?
Zbyt duży będzie zauważalny, niewystarczający - nie zapewni naturalnego wypływu wody. Optimum jest uważane za różnicę wysokości około 0,8 cm na godzinę.podłogi, chociaż tutaj należy wziąć pod uwagę wymiary przyciętej powierzchni.
Instalacja dziennika
Pod nimi budowana jest silna platforma. Może to być niezawodny jastrych( nie mniejszy niż 50 mm), powłoka asfaltowa, płyty w / b lub płyty chodnikowe. Zostało już powiedziane o odchyleniu. Sposób ich naprawy zależy od lokalnych uwarunkowań.Funkcja - w ich lokalizacji na stronie.
Jak już wspomniano, złożona wilgotność drewna i polimeru nie powinna się kumulować.Aby opróżnić ciecz, opóźnienia należy układać w kierunku nachylenia terenu. Odstęp wynosi około 40 - 45 cm
Jeśli z jakiegoś powodu taka instalacja nie jest możliwa, dopuszczalne jest montaż w innym kierunku, nawet prostopadłym do rampy. Ale w tym przypadku, przy małej długości kłody, pomiędzy nimi( około 25 mm) pozostają szczeliny do naturalnego usuwania wody.
Uwaga
- Podczas instalowania podłogi na już przygotowanej monolitycznej podstawie, przed zainstalowaniem dziennika, konieczne jest przecięcie go( wycięcie) małych shtroba( kanałów) w celu spuszczenia cieczy z miejsca.
- Mocowanie prowadnic odbywa się tylko za pomocą kotew. Biorąc pod uwagę specyfikę działania posadzki, żadne inne metody( na przykład śruby + kołki) nie są odpowiednie.
Mocowanie płyt kompozytowych
Istnieją 2 sposoby mocowania.
Próbki
W płycie tarasowej, w wyznaczonych miejscach wierci się otwory. Dalej - wkręcanie elementów złącznych w oparcie, pod kątem.
Zaciski( z tworzywa lub ze stali nierdzewnej)
Płyta przykręcana jest do wspornika łożyska, po czym płyta kompozytowa jest wkładana do rowka.
Cechy
- "Odjazd" końca KDP poza krawędź opóźnienia nie powinien przekraczać 50 mm. Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, wymagane będzie dodatkowe wsparcie.
- Między ostatnią deską kompozytową z serią a jakąkolwiek przeszkodą pionową( na przykład ścianą budynku) pozostaje odstęp wynoszący co najmniej 10 mm.
Ostatni etap instalacji
Polega on na ocenie wyników pracy, identyfikacji poszczególnych braków( i ich poprawieniu).Na przykład drobne zadrapania są łatwo "usuwane" za pomocą cienkiego papieru.
Bezpośrednio zainstalowane dodatkowe elementy - kołki w końcowych częściach pokładu( lub listwach), narożniki kompozytowe i tak dalej.
Typowe błędy podczas samodzielnego montażu płyty tarasowej
- Prześwit między produktami jest za mały. W wyniku tego kompozyt jest zdeformowany, a podłoga łukowata. Na czym się poruszać?1 metr deski tarasowej średnio, z rozszerzeniem, dodaje długość 0,5 cm, dlatego niemożliwe jest wykonanie obliczeń dla konkretnej próbki pracy WPC.
- Duża odległość między opóźnieniami. Optymalne jest 400 mm. Wzrost prowadzi do zwiększenia obciążenia kompozytów, w wyniku czego wygina się z upływem czasu, a szczeliny pojawiają się w podłodze.
- Błędy z orientacją przestrzenną KDP.Deski tarasowe układane są w określonym kierunku, a większość producentów na końcowych częściach próbek umieszcza wskaźniki strzałek. Jeśli nie jest to brane pod uwagę, wtedy podłoga z KDP może okazać się pasiasta.
- Wykorzystanie dziennika drewna. Kupując kompozyt, należy kupić odpowiednie elementy wsporcze( polimerowe lub metalowe).Z reguły sprzedawcy zawsze zwracają uwagę na klientów. Na przykład produkty Y50-85( 98), K30-51.Różnica polega na współczynnikach rozszerzalności WPC i drewna. Przy nagłych zmianach temperatury konstrukcja różnych materiałów zacznie się psuć i konieczne będą regularne naprawy posadzki.
- Krótkie nóżki mocujące. W rezultacie - niewystarczająca wytrzymałość wiązania kompozytu na kłody, co prowadzi do poluzowania desek. Taka posadzka nie potrwa długo.
- Przejęcie elementów konstrukcyjnych od różnych producentów. Należy wziąć pod uwagę, że w większości krajów nie ma takiej koncepcji jak GOST.Wszystkie duże firmy opracowują własne standardy, które nie są sprzeczne z ogólnie przyjętymi wymogami, na przykład normami Unii Europejskiej. W związku z tym możliwe są pewne rozbieżności w niektórych parametrach. To nie tylko komplikuje instalację płyty kompozytowej, ale także bezpośrednio wpływa na końcowy wynik w postaci pęknięć, nierówności i tym podobnych.
