Rezystancja przejściowa styków: normy i metody pomiarów

click fraud protection

Najlepsze połączenie stykowe to takie, przy którym rezystancja styku przez długi czas tworzy niewielką wartość. Styki łączące są integralną częścią każdego obwodu elektrycznego, a ponieważ od nich zależy stabilna praca urządzeń elektrycznych i okablowania, wtedy konieczne jest zrozumienie, czym jest rezystancja styku, od czego zależy i jakie standardy wartości istnieją dzisiaj.

Zadowolony:

  • Przyczyny zjawiska
  • Od czego zależy opór?
  • Technika pomiaru

Przyczyny zjawiska

Styki łączące łączą dwa lub więcej przewodów w obwodzie elektrycznym. Na złączu powstaje styk przewodzący, w wyniku którego prąd przepływa z jednego obszaru obwodu do drugiego.

Nakładające się kontakty nie zapewnią dobrego połączenia. Wynika to z faktu, że powierzchnia elementów łączących jest nierówna, a kontakt nie odbywa się na całej ich powierzchni, a tylko w niektórych punktach. Nawet jeśli powierzchnia zostanie dokładnie przeszlifowana, pozostaną na niej drobne zagłębienia i nierówności.

Niektóre książki o urządzeniach elektrycznych zawierają zdjęcie, na którym powierzchnia styku jest widoczna pod mikroskopem i jest znacznie mniejsza niż całkowita powierzchnia styku.

Ze względu na to, że styki mają małą powierzchnię, daje to znaczną rezystancję styku na przepływ prądu elektrycznego. Przejściowa rezystancja styku to taka wartość, która występuje w momencie przejścia prądu z jednej powierzchni na drugą.

W celu połączenia styków stosuje się różne metody zaciskania i mocowania przewodów. Nacisk to siła, z jaką powierzchnie oddziałują na siebie. Metody montażu to:

  1. Połączenie mechaniczne. Różne śruby i bloki zaciskowe.
  2. Kontakt następuje dzięki sprężystemu naciskowi sprężyn.
  3. Lutowanie, spawanie i zaciskanie.

Od czego zależy opór?

Gdy stykają się dwa przewodniki, łączna powierzchnia i liczba padów zależy zarówno od poziomu siły docisku, jak i od wytrzymałości samego materiału. Oznacza to, że przejściowa rezystancja styku zależy od siły nacisku: im większa siła, tym mniej będzie. Tylko ciśnienie należy zwiększyć do określonej wartości, ponieważ przy dużych obciążeniach mechanicznych rezystancja styku praktycznie się nie zmienia. A tak silny nacisk może prowadzić do deformacji, w wyniku czego styki mogą pęknąć.

Również rezystancja styków styków w znacznym stopniu zależy od temperatury. Gdy napięcie elektryczne przechodzi przez przewodniki i ich powierzchnie, styki nagrzewają się, a temperatura wzrasta, w wyniku czego wzrasta rezystancja przenoszenia. Tylko ten wzrost następuje wolniej niż wzrost rezystywności materiału konstrukcji, ponieważ po podgrzaniu materiał traci twardość.

Im bardziej urządzenie się nagrzewa, tym intensywniejszy jest proces utleniania, co z kolei wpływa również na wzrost odporności na stany nieustalone. Na przykład drut miedziany jest aktywnie utleniany w temperaturach od 70 ° C. W normalnej temperaturze pokojowej (około 20 ° C) miedź lekko się utlenia, a tworzący się film utleniający łatwo ulega zniszczeniu przez ściskanie.

Rysunek przedstawia zależność wartości od wciśnięcia (A) i temperatury (B):

Aluminium utlenia się znacznie szybciej w temperaturze pokojowej, a tworzący się film utleniający jest bardziej stabilny i ma wysoką odporność. Na tej podstawie możemy stwierdzić, że trudno jest osiągnąć normalny kontakt przy stabilnych wartościach podczas użytkowania urządzenia. Dlatego stosowanie przewodów aluminiowych w elektryce jest niebezpieczne.

W celu uzyskania stabilnych i trwałych styków połączeniowych konieczne jest odpowiednie oczyszczenie i obróbka samej powierzchni kabla. Stwórz również wystarczającą presję. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie (niezależnie od tego, jaką metodę zastosowano do połączenia), miernik wskaże stabilną wartość.

Technika pomiaru

Konieczne jest zmierzenie rezystancji styku przy określonych wartościach prądu i napięcia. Jak określić tę wartość? Konwencjonalne urządzenia w postaci omomierza lub testera nie będą działać, ponieważ przechodzą przez obwód elektryczny przy napięciu do 2 V prądów 0,5-1 mA. Przy tak małych obciążeniach, najpotężniejsze urządzenia nie mogą dostarczyć danych paszportowych dla tego zjawiska. Jego definicja jest możliwa, jeśli zbierzesz zwykły schemat pomiarowy. Znajduje się poniżej:

Rezystancja statecznika (R) zawiesza prąd płynący przez styki, a zmniejszenie napięcia na nich przy określonym prądzie umożliwia wyznaczenie rezystancji styku za pomocą wzoru. Wybierając elementy w obwodzie, podczas testowania należy wprowadzić prądy, które przedstawia poniższa tabela (dane są wskazane z uwzględnieniem normy, PUE i GOST):

Prąd roboczy styków przekaźnika, A Prąd testowy rezystancji styku, mA
0,01 – 0,1 10
0,1 – 1 100
> 1 1000

Zamiast powyższego schematu pomiarowego można użyć specjalnych urządzeń, na przykład mikroomomierza F4104-M1 lub importowanego analogu C.A.10. Jak zmierzyć tę wartość pokazano na filmie:

Należy pamiętać, że wyniki testu zależą od stopnia zabrudzenia styków i ich temperatury. Dlatego przy wykonywaniu pomiarów konieczne jest dobranie takiego prądu i napięcia, które będą odpowiadały określonym warunkom użytkowania przekaźnika w określonym obwodzie.

Jaka powinna być rezystancja styku? Maksymalna dopuszczalna wartość tej wartości jest znormalizowana i wynosi 0,05 Ohm.

Przy ustalaniu dużych obciążeń nie zapominaj o początkowej wysokiej rezystancji styku. Po przełączeniu jest znacznie redukowany przez czyszczenie elektryczne. Jeśli urządzenie jest używane w obwodach sygnałowych, to wartość tę można pominąć.

To wszystko, co chciałem opowiedzieć o tym, jaka jest rezystancja styku styków, jaka jest jego dopuszczalna wartość i jak wykonywane są pomiary tej wartości. Mamy nadzieję, że informacje były dla Ciebie przydatne i interesujące!

Warto wiedzieć:

  • Jak zmierzyć rezystancję izolacji kabla?
  • Sposoby podłączenia przewodów elektrycznych
  • Jak rozpoznać zwarcie w sieci?

PTEEP zobowiązuje się do dokonywania pomiarów: 1. Pomiar rezystancji przejściowych połączeń uziomów z elementami uziemionymi (Załącznik 3, p. 26.1). 2. Rezystancja styku pomiędzy uziemioną instalacją a jej elementem (Załącznik 3, p. 28.6). W obu przypadkach rezystancja nie powinna przekraczać 0,05 oma. Jak w praktyce wykonywać pomiary. Z góry dziękuję

Lubić(0)nie lubię(0)

instagram viewer