Wskaźnik zużycia energii elektrycznej na osobę w 2020 roku

Czym jest norma społeczna

Normy społeczne to ilość zużytej energii elektrycznej na osobę, zatwierdzona na poziomie legislacyjnym.

Płatność za energię elektryczną w ramach standardu odbywa się po obniżonej stawce. Za większe wydatki konsument płaci więcej.

Organy podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej mają prawo do samodzielnego określania wskaźnika zużycia energii, zgodnie z warunkami lokalnymi. Jednak odchylenie w kierunku wzrostu nie powinno przekraczać 40% ustalonej linii bazowej.

Kwestie związane z obliczaniem norm i zużycia energii elektrycznej przez ludność reguluje dekret rządu nr 614, ustawy federalne nr 35-ФЗ z dnia 21 lutego 2003 r. i nr 261-ФЗ z dnia 23 listopada 2009 r. oraz uchwały władz lokalnych.

Do czego służy wskaźnik?

Celem państwa jest nakłonienie konsumentów do oszczędnego zużycia energii elektrycznej. Ci, którzy nie zamierzają zmniejszać ilości, muszą zapłacić za usługę wyższą cenę. W rezultacie prywatny handlowiec kupuje energię elektryczną za niewielkie pieniądze, ponieważ firma płaci za surowiec po zawyżonej stawce.

Obecnie obywatele płacą za zużycie energii od półtora do dwóch razy mniej niż przedsiębiorstwa. W przypadku gospodarstw domowych, które nie przekraczają granic normy społecznej, obniżka taryfy może wynosić 3-10%.

Wielkość norm społecznych

Jaki powinien być standard zużycia energii elektrycznej w 2020 roku? Średnia stawka nie może być wszędzie taka sama. Na wielkość konsumpcji wpływa wiele czynników.

Tam, gdzie dostępny jest gaz ziemny, zużywa się mniej energii elektrycznej. W północnych zimnych regionach potrzeba więcej. Uwzględnia się wyposażenie domów w kotły elektryczne, windy, piece elektryczne. Norma dla mieszkania z kuchenką gazową jest mniejsza niż dla mieszkania z kuchenką elektryczną. Ma znaczenie, czy gospodarstwo znajduje się w mieście, czy na wsi.

W przypadku budynków mieszkalnych wskaźniki zużycia zależą od:

• metry kwadratowe mieszkania;
• zużycie energii przez urządzenia;
• liczba mieszkań;
• liczba pokoi w mieszkaniu;
• liczba zarejestrowanych najemców w każdym mieszkaniu.

Jeżeli dla jednej osoby stawka zużycia energii elektrycznej wynosi 96 kW*godzina, to dla dwuosobowej rodziny – 156 kW*godzina, a w gospodarstwie domowym 3 osób stawka ta wyniesie 206 kW*godzina.

Akceptowane warunki dodatkowe:

• dla mieszkańców obszarów wiejskich przewidziano dodatkowe 90 kW * godzina miesięcznie;
• jeśli nikt nie jest zarejestrowany w wiejskim domu lub tylko jedna osoba jest zarejestrowana, podświetlona zostanie tylko jedna norma społeczna;
• gdy w gospodarstwie domowym zainstalowana jest kuchenka gazowa, standard zużycia zmniejszy się o 43 kW * godzinę na osobę;
• przy instalacji licznika energii elektrycznej w sezonie grzewczym przewidziana jest dopłata wg normy w wysokości 3000 kW*h.

Tak więc w 2020 roku wskaźnik zużycia energii elektrycznej na osobę (przy korzystaniu z kuchenki gazowej) wynosił:

• w Moskwie (obwód moskiewski) - 80 kW * godzina;
• Petersburg - 78 kW * godzina;
• Regiony Niżny Nowogród i Włodzimierz - 50 kW * godzina;
• Terytorium Transbajkał - 65 kW * godzina;
• Terytorium Krasnojarskie - 75 kW * godzina;
• Region Rostov - 96 kW * godzina;
• Region Oryol - 190 kW * godz.

W przypadku przekroczenia normy społecznej taryfa wzrasta średnio półtora raza. Na przykład w regionie Włodzimierza zamiast 2,81 rubla za 1 kW * godzinę trzeba będzie zapłacić 3,55 rubla, w Transbaikalia - 3,38 zamiast 2,04 rubla.

Od stycznia 2020 r. nastąpił wzrost zużycia energii elektrycznej w stosunku do ubiegłego roku o 10% dla obywateli posiadających własne mieszkanie. Tym samym rząd postanowił zmusić ludzi do kupowania i instalowania liczników w ich domach, mieszkaniach, domkach.

Planowane jest 1,5-krotne zwiększenie normy społecznej dla:

• beneficjenci;
• rodziny wielodzietne;
• rodziny z osobami niepełnosprawnymi.

Procedura obliczeniowa

W przypadku braku licznika opłata za zużytą energię elektryczną obliczana jest według wzoru:

P = L * N * T, gdzie:

• P - ostateczna kwota płatności;
• L - liczba osób mieszkających w mieszkaniu;
• H to standard dla jednej osoby mającej siedzibę w regionie;
• T - koszt 1 kW * godzina zgodnie z planem taryfowym.

Ponadto w przypadku braku urządzenia pomiarowego stosuje się mnożnik.

Współczynnik nie jest stosowany w przypadku, gdy instalacja licznika nie jest możliwa ze względu na zniszczoną obudowę lub sieci nie nadają się do zainstalowania urządzenia sterującego.

Opłatę zgodnie z normami można naliczyć za obiekty zużycia z zainstalowanym licznikiem energii elektrycznej, jeżeli:

• licznik elektryczny jest uszkodzony;
• brak terminowej transmisji odczytów liczników do dostawcy energii elektrycznej;
• przedstawiciele kontroli nie mają dostępu do licznika;
• urządzenie zostało celowo uszkodzone.

Zgodnie z obowiązującym prawem, jeżeli w ciągu 3 miesięcy konsument nie dostarczy danych dotyczących zużyta energia elektryczna, kwota płatności jest obliczana według średnich wskaźników z poprzedniego pół roku. Od czwartego miesiąca wystawiana jest faktura do zapłaty, która odpowiada taryfom i standardom zatwierdzonym w regionie.

W budynkach mieszkalnych przewidziana jest opłata za prąd JEDEN (wspólne potrzeby domowe). Jednocześnie w budynku instalowany jest wspólny licznik, z którego odczyty, zgodnie z pewną formą obliczeń, są rozproszone w każdym mieszkaniu, biorąc pod uwagę powierzchnię mieszkania. Jeśli licznik indywidualny nie jest zainstalowany, kwota zostanie naliczona zgodnie ze standardami administracji lokalnej.

Jak zaoszczędzić pieniądze?

Jeśli nikt nie jest zarejestrowany w gospodarstwie domowym, ale jest urządzenie pomiarowe, musisz zapłacić zgodnie z jego zeznaniami. Jeśli nie ma licznika, obliczenia przeprowadza się zgodnie z normami. Ale w tym przypadku będziesz musiał zapłacić za znacznie większą ilość energii elektrycznej niż faktycznie zużyta.

Dlatego pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, aby zaoszczędzić pieniądze, jest zainstalowanie licznika.

Zakup energooszczędnego sprzętu AGD pomoże obniżyć koszty. Klasyfikacja międzynarodowa przewiduje oznaczenie literowe od A do G, gdzie oznaczenie literą A oznacza najbardziej ekonomiczne urządzenia, istnieją dodatkowe, jeszcze bardziej ekonomiczne klasy A +, A ++.

Aby jeszcze bardziej zmniejszyć zużycie energii, możesz:

• zapewnienie szczelności pomieszczeń z włączonymi klimatyzatorami lub grzejnikami elektrycznymi;
• regularne usuwanie kamienia z czajników elektrycznych, podgrzewaczy wody lub korzystanie z alternatywnych źródeł ogrzewania (wrzącej) wody;
• przestrzeganie zasad działania urządzeń, na przykład lodówek i komputerów, należy umieszczać z dala od urządzeń grzewczych;
• wykorzystanie energooszczędnych źródeł oświetlenia;
• instalując licznik dwutaryfowy, w tym mocne urządzenia elektryczne w nocy, gdy rachunek za prąd jest znacznie niższy.

Licznik energii elektrycznej i wymienione powyżej środki zmniejszą koszty zużycia energii elektrycznej.

Dla budynków niemieszkalnych

Odbiorcy energii elektrycznej w lokalach niemieszkalnych budynków mieszkalnych płacą za usługi w taki sam sposób, jak właściciele lokali mieszkalnych.

Wysokość opłaty uzależniona jest od grupy, do której można przypisać użytkownika:

• Jeżeli jest to populacja i zrównane z nią kategorie, które wykorzystują ten zasób na potrzeby komunalnych gospodarstw domowych, opłata jest dokonywana według cen regulowanych i taryf.
• W innych przypadkach konsumenci płacą za energię elektryczną po bezpłatnych, nieuregulowanych cenach, które są wyższe niż taryfy dla ludności.

Załącznik 1 do dekretu rządu Federacji Rosyjskiej nr 1178 z dnia 29 grudnia 2011 r. zawiera listę konsumentów należących do grupy „populacja”. Termin ten odnosi się do:

• dostawcy usług komunalnych i właściciele lokali zapewniający mieszkanie obywatelom (mieszkania socjalne i inne);
• SNT, domki letniskowe i działki ogrodowe stowarzyszeń non-profit;
• osoby prawne nabywające energię elektryczną na utrzymanie skazanych;
• konsumenci zużywający energię elektryczną na potrzeby komunalne i domowe osiedli wojskowych;
• organizacje religijne wspierane datkami parafian;
• firmy zajmujące się sprzedażą energii nabywające zasoby dla ludności na potrzeby gospodarstw domowych;
• non-profit stowarzyszenia obywateli kupujących energię elektryczną do utrzymania lokali niemieszkalnych niezwiązanych z działalnością komercyjną (szopy, garaże, piwnice, kotłownie).

Jeżeli lokal lub teren niemieszkalny jest wykorzystywany do działalności komercyjnej i spodziewany jest dodatkowy dochód, obowiązują ceny bezpłatne dla grup z kategorii „pozostali konsumenci”.

Ta kategoria obejmuje wykonawców zajmujących się budową placów budowy i podłączeniem urządzeń elektroenergetycznych, bez których organizacja pracy jest niemożliwa.

Wniosek

Konsument nie ma możliwości wyboru organizacji dostarczającej energię, ponieważ w naszym kraju jest tylko jeden dostawca surowca. Ale przechodząc przez racjonalne wykorzystanie energii elektrycznej, można osiągnąć znaczne oszczędności, niezależnie od ceny energii elektrycznej ustalonej w 2020 roku.